ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ ਕਿ ਪਰਿੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਜ਼੍ਹਬ ਕਿਹੜਾ ਹੈ,
ਵਰਨਾ ਅਸਮਾਨ ਤੋਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਲਹੂ ਦੀ ਬਰਸਾਤ ਹੋਣੀ ਸੀ

ਮੇਰੀ ਅੱਖਾਂ ਚ ਲੁਕੀ ਉਦਾਸੀ ਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਤਾਂ ਕਰ…..
ਮੈਂ ਸਬ ਨੂੰ ਹਸਾ ਕੇ ਆਪ ਰਾਤ ਭਰ ਨਹੀਂ ਸੋਂਦਾ ਆ..

ਨਾ ਕਰੋ ਜੁਰਤ ਕਿਸੇ ਦੇ ਮਾੜੇ ਸਮੇ ਤੇ ਹੱਸਣ ਦੀ…
ੲਿਹ ਵਕਤ ਅਾ ਜਨਾਬ ਚਹਿਰੇ ਯਾਦ ਰੱਖਦੈ ਚਿਹਰੇ

ਸਮਾਂ ਰਹਿੰਦੇ ਗਲ਼ਤ-ਫ਼ਹਿਮੀਆਂ…
ਦੂਰ ਨਾ ਕਰੀਆਂ ਜਾਣ ਤਾਂ ਨਫ਼ਰਤ ਚ’ ਬਦਲ਼ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ,

ਜਿਉਣੇ ਨਾਲੋ ਹੋਗਿਆ ਸੀ ਮਰਨਾ ਅਸਾਨ
ਕੱਲ੍ਹ ਕਰਜੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਫਾਹਾ ਲੈ ਗਿਆ ਕਿਸਾਨ…!

ਕੋੲੀ ਚਿੜੀ ਰਾਸਤਾ ਭੁਲ ਕੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਅਾ ਜਾਵੇ….
ਤਾ ੳੁਸਨੂੰ ਪੱਖਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਰਸਤਾ ਦਿਖਾੳੁਣਾ ਵੀ ਮੁਹੱਬਤ ਹੈ…

ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਫੱਟੀ ਪੋਚਣ ਨੂੰ ਕਾਹਲੇ ਨੇਂ ਦੁਨੀਆ ਵਾਲੇ,
ਆਪਣੀ ਫੱਟੀ ਤੇ ਕੀ ਲਿਖਿਆ, ਕਦੇ ਗੌਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ

ਮਤਲਬ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਪਿਆਰ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ
ਏਹੋ ਜੀ ਠੋਕਰ ਮਾਰਦਾ ਬੰਦਾ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਦੀ ਨੀ ਰਹਿੰਦਾ .

ਅਜੇ ਹੋਰ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੇ ਵਾਰੀ ਦਿਲ ਟੁੱਟੇਗਾ
ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸਮਝ ਨੀ ਆ ਰਹੀ ਕਿ ਦਿਲ ਤੋੜਕੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ॥

ਗੁੱਸਾ ਨਹੀ ਕਰੀਦਾ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਤਾਹਨਿਆਂ ਦਾ
ਅਣਜਾਨ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਤਾਂ ਹੀਰਾ ਵੀ ਕੱਚ ਦਾ ਹੁੰਦਾ

ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੁਸ਼ ਰੱਖੋ
ਇਹ ਜਿੰਮੇਦਾਰੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਨਾਂ ਦਿਓ