ਜ਼ਰਾ ਸਾ ਮੁਸਕੁਰਾ ਦੇਨਾ ਨਏਂ ਸਾਲ ਸੇ ਪਹਿਲੇ,
ਹਰ ਗਮ ਕੋ ਭੁਲਾ ਦੇਨਾ ਨਏਂ ਸਾਲ ਸੇ ਪਹਿਲੇ,
ਨਾ ਸੋਚੋ ਕਿਸ-ਕਿਸ ਨੇ ਦਿਲ ਦੁਖਾਇਆ,
ਸਭ ਕੋ ਮਾਫ ਕਰ ਦੇਨਾ ਨਏਂ ਸਾਲ ਸੇ ਪਹਿਲੇ।
ਕਿਆ ਪਤਾ ਫਿਰ ਮੌਕਾ ਮਿਲੇ ਨਾ ਮਿਲੇ,
ਇਸ ਲੀਏ #ਦਿਲ ਕੋ ਸਾਫ ਕਰ ਲੇਨਾ ਨਏਂ ਸਾਲ ਸੇ ਪਹਿਲੇ,
ਨਏਂ ਸਾਲ ਕੀ ਸ਼ੁਭਕਾਮਨਾਏਂ ਨਏਂ ਸਾਲ ਸੇ ਪਹਿਲੇ।।।।

ਸਟੇਟਸਾਂ ਦਾ ਜਮਾਨਾ ਆਇਆ ,ਅਸੀ ਵੀ ਸਿਰਾ ਕਰਾਇਆ..
ਲੋਕਾਂ ਬਣਾਈ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਪਹਿਚਾਣ..
ਉਏ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਤੱਕ ਨਾਲ ਰੱਖਾਂਗੇ..
ਪੰਜਾਬੀ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦ ਪੰਜਾਬੀ ਮੇਰੀ ਜਾਨ

ਮੁੰਦਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਨਗ਼ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੇ
ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਵਾਸਤੇ ਨਹੀਂ ਜਿਉਂਦੇ
ਸਾਡੇ ਟਾਕੀਆਂ ਲੱਗੇ ਲੀੜੇ ਨੇ
ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਚਿੱਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਭਾਉਂਦੇ
ਸਾਡੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਥੱਲੇ ਰੋੜ ਕੁੜੇ
ਥਾਰਾਂ ਤੇ ਗੇੜੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਉਂਦੇ
ਸਾਡਾ ਲਿਮਟਾਂ ਤੇ ਘਰ ਬਾਰ ਚੱਲੇ
ਅਸੀਂ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਪੈਸਾ ਨਹੀਂ ‘ਡਾਉਂਦੇ
ਸਾਡੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਫਿਕਰਾਂ ਨੇ
ਅਸੀਂ ਚੈਨ ਦੀਆਂ ਨੀਂਦਾਂ ਨਹੀਂ ਸੌਂਦੇ
ਸਾਡੇ ਚਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗਾਲ਼ ਪਿਆ
ਪਰ ਕਦੇ ਹੌਂਸਲਾ ਨਹੀਂ ਢਾਹੁੰਦੇ
ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀਰਾਂ ਗਾਉਣ ਵਾਲੇ
ਅਸੀਂ ਲੱਚਰ-ਲੁੱਚਰ ਨਹੀਂ ਗਾਉਂਦੇ
ਵੱਟ ਦਾ ਸਰਾਣ੍ਹਾ ਲਾ ਕੇ ਸੌਣ ਵਾਲੇ
ਅਸੀਂ ਮਖਮਲੀ ਸੇਜਾਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ
ਅਸੀਂ ਮਿਹਨਤਾਂ ਦੇ ਹਾਣੀ ਹਾਂ
ਅਸੀਂ ਤੰਦ ਸ਼ੌਕ ਦੇ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੇ
ਕਹਿਣੀ ਕਰਨੀ ‘ਚ ਫਰਕ ਨਹੀਂ
ਅਸੀਂ ਕਿਲ੍ਹੇ ਖਿਆਲੀ ਨਹੀਂ ਢਾਉਂਦੇ
‘ਨਿਮਰ’ ਗੁਰੂ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਹਾਂ
ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਸੀਸ ਨਹੀਂ ਝੁਕਾਉਂਦੇ ।

ਬੰਦਾ ਚਾਰ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ ਕਹਿੰਦੈ ਮੇਰੇ ਹਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ
ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਤਾਂ ਨਿਕਲ , ਓਏ ਤੈਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਲੱਖ ਦੇ ਲਈਏ ਧਰਨੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੰਨੀ ਜੂੰ ਨਹੀਂ ਸਰਕਦੀ
ਇੱਕ ਵਾਰ ਲੈ ਲੀੲਾਂ ਵੋਟਾਂ ਮੁੜਕੇ ਸਿਆਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਵੱਟ ਦਾ ਲਾ ਕੇ ਸਰ੍ਹਾਣਾ , ਚਾਦਰ ਫ਼ਿਕਰਾਂ ਦੀ ਤਾਣ ਲੈਂਦਾ
ਓਏ ਅੱਜ ਦੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਦਰਦੀ ਕਿਰਸਾਨ ਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਕੋਈ ਲਾਲਚ-ਕੋਈ ਮਜਬੂਰੀ ਵੱਸ ਬੱਸ ਕੱਢੀ ਜਾ ਰਿਹੈ
ਸੱਜਣਾ ਏਥੇ ਚਾਂਈ-ਚਾਂਈ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਮਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਉਹ ਅਣਘੜਤ ਪੱਥਰਾਂ ‘ਚੋ ਪੂਜਣ ਲਈ ਰੱਬ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ
ਜੌਹਰੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਏਥੇ ਕੋਲ੍ਹੇ ‘ਚੋਂ ਹੀਰਾ ਪਛਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਊਧਮ ਸਿੰਘ ਜਿਹਾ ਸੰਕਲਪ ਦੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਚ ਜਾ ਕੇ ਬਣਦੈ
ਅੱਜ ਹੋਇਆ ਕੱਲ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹੁਣ ਐਨੀ ਠਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਇਹਨਾਂ ਕੌਡੀ ਮੁੱਲ ਪਾਇਆ ਏ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਦਾ
ਕੀ ਪੈਂਦੈ ਫਰਕ ਮਗਰੋਂ ਮਰਿਆਂ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਛਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਖੁੱਡਾਂ ਵਿੱਚ ਲੁਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹੁਣ ਲਲਕਾਰ ਕੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ
ਵਾਂਗਰ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨਲੂਏ ਦੇ ਹੁਣ ਸੀਨਾ ਤਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਸੱਜਣਾ ਖੁਦ ਤੇ ਰੱਖ ਯਕੀਨ , ਕਿਸੇ ਦੇ ਆਸਰੇ ਨਾਲੋਂ
‘ਨਿਮਰ ਸਿਹਾਂ’ ਪੱਕਾ ਏਥੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਦਾ ਕੌਣ ਐ |