ਅੰਦਰ ਬਹਿ ਬਹਿ ਥੱਕ ਗਏ ਹਾਂ ,
ਦਾਲਾਂ ਖਾ ਖਾ ਅੱਕ ਗਏ ਹਾਂ,
ਰਾਸ਼ਨ ਜੋ ਸੀ, ਛੱਕ ਗਏ ਹਾਂ।
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ ,
ਸਾਡੀ ਹੋ ਗਈ ਬੱਸ ਕਰੋਨਾ।

ਬਾਰ ਬਾਰ ਹੱਥ ਧੋਈ ਜਾਈਏ,
ਤੇਰੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਰੋਈ ਜਾਈਏ,
ਸਰੀਰੋੰ ਲਿਸੇ ਹੋਈ ਜਾਈਏ।
ਨਿਕਲੇ ਪਏ ਨੇ ਵੱਟ ਕਰੋਨਾ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ।

ਤੂੰ ਸਭ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਛੁੱਡਾਏ,
ਡਰਦਾ ਕੋਈ ਮਿਲਣ ਨਾ ਆਏ,
ਫੋਨਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਕੰਮ ਚਲਾਏ।
ਸਾਕਾਂ ਦੀ ਰੋਲੇੰ ਪੱਤ ਕਰੋਨਾ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ।

ਤਾਸ਼ ਖੇਡ ਚੜੱਕਿੱਲੀ ਮਾਰਨ,
ਕਈ ਜਿੱਤੀ ਹੋਈ ਬਾਜ਼ੀ ਹਾਰਨ,
ਕੁੱਝ ਵੇਖਕੇ ਬੁੱਤਾ ਸਾਰਣ।
ਚੇਤੇ ਆਉੰਦੀ ਸੱਥ ਕਰੋਨਾ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ।

ਕਿਉਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰੀ ਜਾਵੇੰ ,
ਵੱਸਦੇ ਘਰ ਉਜਾੜੀ ਜਾਵੇੰ,
ਧੁਰ ਦੀ ਗੱਡੀ ਚਾੜ੍ਹੀ ਜਾਵੇ।
ਕਾਹਤੋੰ ਚੁੱਕੀ ਅੱਤ ਕਰੋਨਾ ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ ।

ਕੋਈ ਵੇਖੇ ਤਾਂ ਅੱਖ ਚੁਰਾਈਏ,
ਦੂਰੋਂ ਵੇਖਕੇ ਹੱਥ ਹਲਾਈਏ,
ਅੌਖੇ ਹੋ ਕੇ ਮਾਸਕ ਪਾਈਏ।
ਢੱਕਿਆਂ ਮੂੰਹ ਤੇ ਨੱਕ ਕਰੋਨਾ ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ ।

ਖੰਘ ਆਵੇ ਡਰਦੇ ਨਾ ਖੰਘੀਏ,
ਹਸਪਤਾਲ ਲਾਗੋੰ ਨਾ ਲੰਘੀਏ,
ਹਰ ਇਕ ਦੀ ਖੈਰ ਸੁੱਖ ਮੰਗੀਏ।
ਨਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਡੱਸ ਕਰੋਨਾ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ,
ਸਾਡੀ ਹੋ ਗਈ ਬੱਸ ਕਰੋਨਾ।

ਮੈ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾਊਂਗਾ
ਜਾਨੇ ਆਹ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਪੈ ਵਹਿਮ ਗਿਆ ਹੈ
ਜਦੋ ਦੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਵੇਖ ਗਈ
ਉਦੋਂ ਦਾ ਨੀਂ ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਸਹਿਮ ਗਿਆ ਹੈ

ਪਿਓ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਨੀ ਕਰੀਦਾ

ਪਿਓ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਨੀ ਕਰੀਦਾ ਬੱਸ ਮੰਨੀ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਆ
ਆਕੜ ਕਰੀ ਦੀ ਨੀ ਸ਼ੇਰਾ ,ਬੱਸ ਭੰਨੀ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਆ

ਕਦੇ ਫਲਾਂ ਲੱਦੇ ਦਰਖਤ ਨੂੰ ਜੀ ਪੱਟੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਮੁੱਲ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦਾ , ਵੱਟੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਹੋਣ ਹੱਥ ਪੈਰ ਜੇ ਸਲਾਮਤ ਭੀਖ ਮੰਗੀ ਦੀ ਨੀ ਹੁੰਦੀ
ਦੂਏ ਪਿੰਡ ਤੰਗ ਵੀਹੀ , ਕਦੇ ਵੀ ਲੰਘੀ ਦੀ ਨੀ ਹੁੰਦੀ

ਪੀਂਘ ਜਾਮਣ ਦੇ ਟਾਹਣੇ ਤੇ ਜੀ ਪਾਈ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ
ਧੀ ਭੈਣ ਕਦੇ ਵੀ ਯਾਰ ਦੀ ਤਕਾਈ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ

ਮਿਹਣਾ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਕੇ ਵੀ ਮਾਰੀ ਦਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ
ਗੰਦ ਵਗਦਿਆਂ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤਾਰੀਦਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ

ਤਲੇ ਲੀਡਰੀ ਲਈ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੀ ਚੱਟੀ ਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਜੱਸ ਖੱਟੀ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਏ ,ਤਾਹਨੇ ਖੱਟੀ ਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ

ਜਿੱਥੇ ਬਜੁਰਗ ਹੋਣ ਬੈਠੇ ਉੱਚਾ ਬੋਲੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਪਿਓ-ਦਾਦੇ ਦੀ ਬਣਾਈ ਨੂੰ ਐਵੇਂ ਰੋਲੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਧੋਖਾ ਅੰਮਾਂ ਜਾਇਆਂ ਨਾਲ ਕਦੇ ਕਰੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਜਦੋਂ ਹੋਣੀ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਪੈਜੇ ਫਿਰ ਡਰੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

‘ਨਿਮਰ’ ਵਾਅਦਾ ਹੋਵੇ ਕੀਤਾ ਕਦੇ ਤੋੜੀਦਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ
ਕਹਿਣਾ ਵੱਡਿਆਂ ਬਜੁਰਗਾਂ ਦਾ ਜੀ ਮੋੜੀਦਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ |

~ ਸੱਥਾਂ ਦੇ ਸਰਦਾਰ