ਇੱਕ ਫੋਨ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵੇਲੇ ਕਿਸੇ
ਵੀ ਨੰਬਰ ਤੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਆਉਂਦੀ ..
.
ਮੈਂ ਬੋਲਦੀ ਹਾਂ…?
.
.
.
.
ਇੱਕ ਹੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਨਾਮ ਦੱਸਣ
ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ ..
.
ਹਾਂ ਬੋਲ… ਮੈਂ ਕਹਿੰਦਾ !
.
ਹੁਣ ਹਰ ਨੰਬਰ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ
ਨਾਮ ਤੇ ਫੀਡ ਹੈ !..
.
ਹੁਣ ਹਰ ਕਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮੈਂਨੂੰ
ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ….
.
ਹੁਣ ਉਹ ਫੋਨ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ
ਨਾਮ ਤੇ ਫੀਡ ਨਹੀਂ ਸੀ

ਦੋ ਹੀ ਗਵਾਹ ਸੀ ਮੇਰੀ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ
ਇਕ ਵਕ਼ਤ , ਜੋ ਗੁਜ਼ਰ ਗਿਆ
ਇਕ ਉਹ , ਜੋ ਮੁੱਕਰ ਗਿਆ

ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬਦਲਿਆ ਮੇਰੀ
Life ਚ ,
ਬੱਸ ਉਹੀ ਬਦਲ ਗਏ ਨੇ ,
ਜਿੰਨਾਂ ਲਈ ਕਦੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ
ਬਦਲਿਆ ਸੀ ।।

ਸੁਣਿਆ ਲੁੱਕ ਲੁੱਕ ਕੇ ਰੋਂਦੀ ਹੈ…
ਉਹਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਹੱਸਦੇ ਤਾਂ ਅਸੀ ਵੀ ਨਹੀ..

ਉਹ ਹੱਸ ਕੇ ਮਿਲੇ ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਸਮਝ ਬੈਠਾ,
ਬੇਕਾਰ ਦੀ ਉਲਫਤ ਦਾ ਇਜਹਾਰ ਸਮਝ ਬੈਠਾ…
.
ਏਨੀ ਚੰਗੀ ਨਹੀ ਸੀ ………?.
.
.
.
ਕਿਸਮਤ ਮੇਰੀ,
ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਖੁੱਦ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਹੱਕਦਾਰ ਸਮਝ ਬੈਠਾ..

ਜਿਥੇ ਸਾਡੀ ਨੀ “ਉਡੀਕ” ਕੋਈ ਕਰਦਾ
ਬੂਹੇ ਖੁੱਲਿਆ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ….
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ਗੱਲ ਕੱਲੀ ਕੱਲੀ ਯਾਦ ਵੀ ਕਰਵਾ ਦਈਏ,
ਪਰ ਦਿਲੋਂ ਭੁੱਲਿਆਂ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ.

ਅਲਾਰਮ 5 ਵਜੇ ਦਾ ਲਾਉਣਾ…
ਉੱਠਕੇ message ਯਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਾਉਣਾ…
.
school ਕਿਹਨੇ ਕਿਹਨੇ ਆਉਣਾ…
Bunk ਤੇ ਘੁੰਮਣ ਦਾ plan ਬਣਾਉਣਾ…..
.
cinema ਕਦੇ dhabe te ਜਾਣਾ…
ਜਿੰਨਾ ਭੱਜਣਾ bike ਭਜਾਉਣਾ…
.
ਸਕੀਮਾਂ “Mere” ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਬਹਿਗਈਆਂ…
school ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ, “+2” ਦੀਆ
.
ਕਿਤਾਬਾਂ, ਪੇਪਰਾਂ ‘ਚ ਜਾਗਾਂ,
ਸਾਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ, ਗਲ ਦੀ ਗਾਨੀ ਵਾਂਗ.
ਰਹਿ ਗਈਆਂ…

ਕਿਹੜੇ ਹੌਂਸਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕੱਲਾ ਕਰ ਗਈ ਏ ,
ਜੱਗ ਦੀਆਂ ਨਜਰਾਂ ਚ ਝੱਲਾ ਕਰ ਗਈ ਏ
ਕਿਉਂ ਮੋਮ ਦਿਲ ਤੋਂ ਪੱਥਰ ਕਠੋਰ ਜੀ ਬਣੀ ,
ਜਾਨੇ ਮੇਰੀਏ ਨੀ ਕੀਦਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਬਣੀ

ਮੌਸਮ ਵਾਂਗ ਹੁੰਦਾ ੲੇ
ਪਿਅਾਰ ਸੱਜਣਾਂ
ਪਰ ਅੱਜ ਕੱਲ
ਕੋੲੀ ਨਹੀ ਕਰਦਾ
ਕਿਸੇ ਦਾ ੲਿੰਤਜ਼ਾਰ ਸੱਜਣਾ