ਉਹ ਤੂੰ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਖਿਆਲ ਸੀ ਮੇਰੀ ਸੋਚ ਦਾ ਹੀ ਕਮਾਲ
ਸੀ … !
ਉਹ ਪਿਆਰ, ਉਹ ਚਾਹਤ ਮੇਰੀ ਉਲਝਣ ਦਾ ਹੀ ਜਾਲ
ਸੀ … !
ਮੈਨੂੰ ਜਵਾਬ ਜੀਹਦਾ ਮਿਲਣਾ ਨੀ ਉਹ ਅਜੀਬ ਇੱਕ
ਸਵਾਲ ਸੀ …
ਉਹ ਅੱਜ ਚਲਾ ਗਿਆ ਇਹਸਾਸ ਹੋਇਆ
ਕਿਸ ਕਦਰ ਮੈਨੂੰ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਸੀ… ! !



ਮੈਂ ਤੀਲੇ ਚਾਰ ਟਿਕਾਏ ਮਰਕੇ..
ਝੱਖੜ ਆਣ ਖਿਲਾਰ ਗਿਆ..
ਨੀ ਤੂੰ ਤਾਂ ਘੱਟ ਨਾ ਕੀਤੀ ਨੀ ਅੜੀਏ..
ਸਾਡਾ ਹੀ ਦਿਲ ਸਹਾਰ ਗਿਆ..
ਮੈਂ ਬੁਰੇ ਵਕਤ ਨੂੰ ਆਖਾਂ ਚੰਗਾ..
ਜਿਹੜਾ ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਨਿਤਾਰ ਗਿਆ..
ਪਿਆਰ ਸ਼ਬਦ ਉਂਜ ਸੋਹਣਾ ਏ..
ਹੋ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬੇਕਾਰ ਗਿਆ..

ਕਿਸੇ ਨੇ ਹਸਾਇਆ ਕਿਸੇ ਨੇ ਰੁਲਾਇਆ
ਕਿਸੇ ਨੇ ਅਪਣਾਇਆ ਕਿਸੇ ਨੇ ਠੁਕਰਾਇਆ
ਬਹੁਤ ਕੁਛ ਮਿਲਿਆ ਬਹੁਤ ਕੁਛ ਗਵਾਇਆ
ਕੁਛ ਮਾਂ ਕੋਲੋ ਸਿਖਿਆ ਕੁਛ ਜਿੰਦਗੀ ਨੇ ਸਿਖਾਇਆ

ਅੰਦਰ ਬਹਿ ਬਹਿ ਥੱਕ ਗਏ ਹਾਂ ,
ਦਾਲਾਂ ਖਾ ਖਾ ਅੱਕ ਗਏ ਹਾਂ,
ਰਾਸ਼ਨ ਜੋ ਸੀ, ਛੱਕ ਗਏ ਹਾਂ।
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ ,
ਸਾਡੀ ਹੋ ਗਈ ਬੱਸ ਕਰੋਨਾ।

ਬਾਰ ਬਾਰ ਹੱਥ ਧੋਈ ਜਾਈਏ,
ਤੇਰੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਰੋਈ ਜਾਈਏ,
ਸਰੀਰੋੰ ਲਿਸੇ ਹੋਈ ਜਾਈਏ।
ਨਿਕਲੇ ਪਏ ਨੇ ਵੱਟ ਕਰੋਨਾ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ।

ਤੂੰ ਸਭ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਛੁੱਡਾਏ,
ਡਰਦਾ ਕੋਈ ਮਿਲਣ ਨਾ ਆਏ,
ਫੋਨਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਕੰਮ ਚਲਾਏ।
ਸਾਕਾਂ ਦੀ ਰੋਲੇੰ ਪੱਤ ਕਰੋਨਾ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ।

ਤਾਸ਼ ਖੇਡ ਚੜੱਕਿੱਲੀ ਮਾਰਨ,
ਕਈ ਜਿੱਤੀ ਹੋਈ ਬਾਜ਼ੀ ਹਾਰਨ,
ਕੁੱਝ ਵੇਖਕੇ ਬੁੱਤਾ ਸਾਰਣ।
ਚੇਤੇ ਆਉੰਦੀ ਸੱਥ ਕਰੋਨਾ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ।

ਕਿਉਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰੀ ਜਾਵੇੰ ,
ਵੱਸਦੇ ਘਰ ਉਜਾੜੀ ਜਾਵੇੰ,
ਧੁਰ ਦੀ ਗੱਡੀ ਚਾੜ੍ਹੀ ਜਾਵੇ।
ਕਾਹਤੋੰ ਚੁੱਕੀ ਅੱਤ ਕਰੋਨਾ ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ ।

ਕੋਈ ਵੇਖੇ ਤਾਂ ਅੱਖ ਚੁਰਾਈਏ,
ਦੂਰੋਂ ਵੇਖਕੇ ਹੱਥ ਹਲਾਈਏ,
ਅੌਖੇ ਹੋ ਕੇ ਮਾਸਕ ਪਾਈਏ।
ਢੱਕਿਆਂ ਮੂੰਹ ਤੇ ਨੱਕ ਕਰੋਨਾ ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ ।

ਖੰਘ ਆਵੇ ਡਰਦੇ ਨਾ ਖੰਘੀਏ,
ਹਸਪਤਾਲ ਲਾਗੋੰ ਨਾ ਲੰਘੀਏ,
ਹਰ ਇਕ ਦੀ ਖੈਰ ਸੁੱਖ ਮੰਗੀਏ।
ਨਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਡੱਸ ਕਰੋਨਾ,
ਹੁਣ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥ ਕਰੋਨਾ,
ਸਾਡੀ ਹੋ ਗਈ ਬੱਸ ਕਰੋਨਾ।


Chali ja ena aukhia raha te
Manjil tak pohanch hi jave ga
Bohta chir nai o hanera rehnda
Akhir te savera ho e jave ga..

Saath agar doge to muskurayenge zarur,
Pyar agar dil se karoge to nibhayenge zarur,
Kitne bhi kante kyu na raaho mein,
Aawaz agar dil se doge to aayenge zarur


ਮੁੰਦਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਨਗ਼ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੇ
ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਵਾਸਤੇ ਨਹੀਂ ਜਿਉਂਦੇ
ਸਾਡੇ ਟਾਕੀਆਂ ਲੱਗੇ ਲੀੜੇ ਨੇ
ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਚਿੱਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਭਾਉਂਦੇ
ਸਾਡੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਥੱਲੇ ਰੋੜ ਕੁੜੇ
ਥਾਰਾਂ ਤੇ ਗੇੜੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਉਂਦੇ
ਸਾਡਾ ਲਿਮਟਾਂ ਤੇ ਘਰ ਬਾਰ ਚੱਲੇ
ਅਸੀਂ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਪੈਸਾ ਨਹੀਂ ‘ਡਾਉਂਦੇ
ਸਾਡੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਫਿਕਰਾਂ ਨੇ
ਅਸੀਂ ਚੈਨ ਦੀਆਂ ਨੀਂਦਾਂ ਨਹੀਂ ਸੌਂਦੇ
ਸਾਡੇ ਚਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗਾਲ਼ ਪਿਆ
ਪਰ ਕਦੇ ਹੌਂਸਲਾ ਨਹੀਂ ਢਾਹੁੰਦੇ
ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀਰਾਂ ਗਾਉਣ ਵਾਲੇ
ਅਸੀਂ ਲੱਚਰ-ਲੁੱਚਰ ਨਹੀਂ ਗਾਉਂਦੇ
ਵੱਟ ਦਾ ਸਰਾਣ੍ਹਾ ਲਾ ਕੇ ਸੌਣ ਵਾਲੇ
ਅਸੀਂ ਮਖਮਲੀ ਸੇਜਾਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ
ਅਸੀਂ ਮਿਹਨਤਾਂ ਦੇ ਹਾਣੀ ਹਾਂ
ਅਸੀਂ ਤੰਦ ਸ਼ੌਕ ਦੇ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੇ
ਕਹਿਣੀ ਕਰਨੀ ‘ਚ ਫਰਕ ਨਹੀਂ
ਅਸੀਂ ਕਿਲ੍ਹੇ ਖਿਆਲੀ ਨਹੀਂ ਢਾਉਂਦੇ
‘ਨਿਮਰ’ ਗੁਰੂ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਹਾਂ
ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਸੀਸ ਨਹੀਂ ਝੁਕਾਉਂਦੇ ।


ਹੰਝੂ ਕੋਈ ਪਾਣੀ ਨੀ ਜਦੋ ਮਰਜ਼ੀ ਰੋੜ ਦਿੱਤਾ
ਦਿੱਲ ਕੋਈ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਨੀ ਜਦੋ ਮਰਜ਼ੀ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ
ਕਾਸ਼ ਉਹਨਾ ਕਦੀ ਸਮੱਝਿਆ ਹੁੰਦਾ
ਪਿਆਰ ਕੋਈ ਕਰਜ਼ਾ ਨੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਜੀ ਕਿੱਤਾ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ

ਉਏ ਧੀ ਆਪਣੀ ਚਾਹੇ ਬੇਗਾਨੀ
ਉਹਦੀ ਮਿਁਟੀ ਪੁਁਟੀਏ ਨਾ
ਕਦੇ ਚੁਁਕ ਵਿਁਚ ਆਕੇ ਲੋਕਾ ਦੇ
ਘਰਵਾਲੀ ਕੁਁਟੀਏ ਨਾ
ਬਾਪੂ ਦੀਆ ਕਁਢੀਆ ਗਾਲਾ ਦਾ
ਕਦੇ ਰੋਸ ਨੀ ਮਨਾਈ ਦਾ
ਲਁਖ ਸਹੁਰੇ ਹੋਵਣ ਚੰਗੇ
ਪਁਡਿਆ ਰੋਜ ਨਈ ਜਾਈਦਾ ..

Meri ik reej adhuri e, ohne gal naal la ke rone di,
Hun aaas jhi mukdi jaandi e, ohde zindgi de wich aune di


ਦਿੱਲੀਏ
ਜਿੱਤ ਚੱਲੇ, ਜਿੱਤ ਚਲੇ
ਫ਼ਿਰ ਜਿੱਤ ਚਲੇ ਆ,,,,
ਤੇਰੀ ਜਿੱਦ,
ਹਾਕਮ ਦੀ ਹਿੰਡ,
ਤੇਰੀ ਕੱਢ ਜਿੰਦ ,
ਅਸੀਂ ਫ਼ਿਰ ਜਿੱਤ ਚਲੇ ਆ,,,
ਤੂੰ ਕੀਤੇ ਨੀ ਬਾਰਡਰ
ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਆਡਰ
ਅਸੀਂ ਗੱਡ ਕੇ ਗਾਰਡਰ
ਨਵਾਂ ਪਿੰਡ ਵਸਾ ਚਲੇ ਆ
ਅਸੀਂ ਫ਼ਿਰ ਜਿੱਤ ਚਲੇ ਆ,,,,,
ਕੀ ਕੀ ਕੀਤੀਆਂ ਮਾਰਾਂ
ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਬੁਛਾੜਾਂ
ਪੋਹ, ਪਤੱਝੜ, ਮੀਂਹ ਦੀਆਂ ਬਾੜਾ
ਅਸੀਂ ਨਾ ਕੰਬੇ
ਤੈਨੂੰ ਕੰਬਾਂ ਚਲੇ ਆ
ਅਸੀਂ ਫ਼ਿਰ______,
ਗਵਾਈਆ ਜਾਨਾਂ
ਸਾਡੇ ਭੈਣਾਂ ਭਾਈਆਂ
ਮਾਂ-ਬਾਪ ਗਏ
ਦਿਲ ਦੇਵੇ ਦੁਹਾਈਆਂ
ਓਸ ਮਾਲਕ ਦੇ ਸਹਾਰੇ
ਭਾਣੇ ਜ਼ਰ ਚਲੇ ਅਾ
ਅਸੀਂ ਫ਼ਿਰ______,
ਕਾਇਨਾਤ ਕਰੇ ਗੱਲਾਂ,
ਸੱਚੇ ਰਾਹ ਇਉਂ ਚੱਲਾਂ
ਮਿੱਟੇ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਪਾੜੇ
ਸਰਬੱਤ ਦਾ ਭਲਾ ਸਿਖਾ ਚਲੇ ਆ
ਅਸੀਂ ਫ਼ਿਰ_____,
ਦਿੱਲੀਏ ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ ਦੇ ਬੱਚੇ
ਅੱਲ੍ਹਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਰਾਮ,ਵਿੱਚ ਰੰਗੇ
ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਬਣਾ ਚਲੇ ਆ
ਅਸੀਂ ਫ਼ਿਰ______,
ਅੱਜ ਫਤਿਹ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਣੇ
ਨਗਾਰੇ ਵਜਾਉਣੇ
ਸ਼ਹੀਦ ਵੀਰ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਕਰ ਯਾਦ
ਸ਼ਰਧਾ ਦੇ ਫੁੱਲ ਚੜਾਉਣੇ
ਕਿਰਨ ਰਹਿੰਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੱਕ
ਇਤਿਹਾਸ ਰੱਚਾ ਚਲੇ ਆ
ਦਿੱਲੀਏ
ਫਤਿਹ ਦਿਵਸ ਮਨਾ ਕੇ ਚਲੇ ਆ


ਨਸ਼ਿਆਂ ਨੇ ਖਾਧਾ ਪੁੱਤਾਂ ਨੂੰ
ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਖਾ ਗਿਆ ਰੁੱਤਾਂ ਨੂੰ ..
.
ਜੱਟ ਨੂੰ ਖਾ ਲਿਆ ਕਰਜੇ ਨੇ
ਗੀਤਾਂ ਨੇ ਚੱਕ ਲਿਆ ਮੁੱਛਾਂ ਨੂੰ
ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਤਰੱਕੀ ਖਾ ਗਈ ਏ..
.
ਕੁੜੀ ਮਾਰ ਖਾ ਗਏ ਕੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਹੁਣ ਝੜੀ ਸਾਉਣ ਦੀ ਲੱਗੇ ਨਾ
ਅਸੀੰ ਵੱਢਕੇ ਬਹਿ ਗਏ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ..
.
ਕਦੇ ਰਾਜ ਖਾਲਸਾ ਕਰਦਾ ਸੀ
ਹੁਣ ਅੱਡਦੇ ਫਿਰਦੇ ਬੁੱਕਾਂ ਨੂੰ
ਜੀ ਐਸ ਟੀ ਲਾਤੀ ਲੰਗਰ ਤੇ..
.
ਸਰਕਾਰ ਨਾਂ ਵੇਖੇ ਭੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਮੱਤ ਮਾਰੀ ਕੌਮ ਦੀ ਵਹਿਮਾਂ ਨੇ
.
‘ ਅੋਰਤ’ ਫਿਰੇ ਬਚਾਉਂਦੀ ਗੁੱਤਾਂ ਨੂੰ.

ਬੁੱਲੇ ਸ਼ਾਹ ਉਸ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਕਦੇ ਨਾ ਲਾਈਏ
ਜੀਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੇ ਗਰੂਰ ਹੋਵੇ’..
.
ਮਾਂ ਪਿਉ ਨੂੰ ਕਦੇ ਬੁਰਾ ਨਾਂ ਆਖੀਏ ਭਾਵੇ ਲੱਖ
ਉਨਾ ਦਾ ਕਸੂਰ ਹੋਵੇ!..
.
ਬੁਰੇ ਰਸਤੇ ਕਦੇ ਨਾਂ ਜਾਈਏ ,
ਭਾਵੇਂ ਮੰਜਿਲ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਦੂਰ ਹੋਵੇ’ ਰਾਹ ਜਾਂਦੇ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਦੇ ਨਾਂ ਦੇਈਏ…
.
ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਮੁੱਖ ਤੇ ਨੂਰ ਹੋਵੇ”
ਮੁਹੱਬਤ ਬਸ ਉਥੇ ਕਰੀਏ …
.
ਜਿੱਥੇ ਪਿਆਰ ਨਿਭਾਉਣ ਦਾ ਦਸਤੂਰ ਹੋਵੇ! 🙂


ਗੁੱਡੀ ਅੰਬਰਾ ਦੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਹਦੀ ਚੜਦੀ ✈
ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਦਿਨ ਰਾਤ ਮਿਹਨਤੀ ਪੁਜਾਰੀ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਟਿੱਚਰਾ ਬਥੇਰੇ ਲੋਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਕਰਦੇ
ਭਰੋਸਾ ਰੱਬ ਜਿਹੇ ਨਾਮ ਤੇ ਜੋ ਯਾਰੀ ਹੁੰਦੇ ਏ..

ਉਹਦੇ ਬਿਨਾ ਸਾਡਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਹੀ ਨਹੀ ,ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ
ਕਦੇ ਦਿੱਲ ਚ ਉਤਾਰਿਆ ਹੀ ਨਹੀ,
ਕਦਮ ਕੀ ਅਸੀ ਤਾ ਸਾਹ ਵੀ ਰੌਂਕ ਲੈਦੇਂ ਪਰ ਉਹਨੇ ਪਿਆਰ
ਨਾਲ ਕਦੇ ਪੁਕਾਰਿਆ ਹੀ ਨਹੀ,

ਗੰਦਲੇ ਪਾਣੀ ਵਰਗਾ ਮੈਨੂੰ ਆਖ ਰਹੇ ਨੇ ਅਪਣੇ ,
ਹਜੇ ਨਿੱਤਰ ਲੈਣ ਦੇ ਟਾਈਮ ਤਾਂ ਥੋੜਾ ਲੱਗਣਾ ਐ
ਸੋਚ ਠਹਿਰ ਗੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਦੇ ਰੋਕਣ ਦੀ,
ਜਦ ਸਬਰ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਨਹਿਰਾ ਵਾਗੂੰ ਵੱਗਣਾ ਐ..