ਕੰਮ ਕਰੀਦੇ ਨੇ ਯਾਰਾਂ ਕੋਲੋਂ ਪੁੱਛ ਕੇ…..
ਬਹੁਤਾ ਹੰਕਾਰ ਮਾਰ ਲੈਂਦਾ ਏ
ਐਵੇਂ ਸੜੀਦਾ ਨੀ ਦੇਖ ਕੇ ਤਰੱਕੀਆਂ…..
ਹਰੇਕ ਭਾਗ ਅਾਪਣੇ ਹੀ ਖਾਂਦਾ ਏ

ਉਏ ਧੀ ਆਪਣੀ ਚਾਹੇ ਬੇਗਾਨੀ
ਉਹਦੀ ਮਿਁਟੀ ਪੁਁਟੀਏ ਨਾ
ਕਦੇ ਚੁਁਕ ਵਿਁਚ ਆਕੇ ਲੋਕਾ ਦੇ
ਘਰਵਾਲੀ ਕੁਁਟੀਏ ਨਾ
ਬਾਪੂ ਦੀਆ ਕਁਢੀਆ ਗਾਲਾ ਦਾ
ਕਦੇ ਰੋਸ ਨੀ ਮਨਾਈ ਦਾ
ਲਁਖ ਸਹੁਰੇ ਹੋਵਣ ਚੰਗੇ
ਪਁਡਿਆ ਰੋਜ ਨਈ ਜਾਈਦਾ ..

ਬੰਦਾ ਚਾਰ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ ਕਹਿੰਦੈ ਮੇਰੇ ਹਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ
ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਤਾਂ ਨਿਕਲ , ਓਏ ਤੈਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਲੱਖ ਦੇ ਲਈਏ ਧਰਨੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੰਨੀ ਜੂੰ ਨਹੀਂ ਸਰਕਦੀ
ਇੱਕ ਵਾਰ ਲੈ ਲੀੲਾਂ ਵੋਟਾਂ ਮੁੜਕੇ ਸਿਆਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਵੱਟ ਦਾ ਲਾ ਕੇ ਸਰ੍ਹਾਣਾ , ਚਾਦਰ ਫ਼ਿਕਰਾਂ ਦੀ ਤਾਣ ਲੈਂਦਾ
ਓਏ ਅੱਜ ਦੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਦਰਦੀ ਕਿਰਸਾਨ ਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਕੋਈ ਲਾਲਚ-ਕੋਈ ਮਜਬੂਰੀ ਵੱਸ ਬੱਸ ਕੱਢੀ ਜਾ ਰਿਹੈ
ਸੱਜਣਾ ਏਥੇ ਚਾਂਈ-ਚਾਂਈ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਮਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਉਹ ਅਣਘੜਤ ਪੱਥਰਾਂ ‘ਚੋ ਪੂਜਣ ਲਈ ਰੱਬ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ
ਜੌਹਰੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਏਥੇ ਕੋਲ੍ਹੇ ‘ਚੋਂ ਹੀਰਾ ਪਛਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਊਧਮ ਸਿੰਘ ਜਿਹਾ ਸੰਕਲਪ ਦੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਚ ਜਾ ਕੇ ਬਣਦੈ
ਅੱਜ ਹੋਇਆ ਕੱਲ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹੁਣ ਐਨੀ ਠਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਇਹਨਾਂ ਕੌਡੀ ਮੁੱਲ ਪਾਇਆ ਏ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਦਾ
ਕੀ ਪੈਂਦੈ ਫਰਕ ਮਗਰੋਂ ਮਰਿਆਂ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਛਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਖੁੱਡਾਂ ਵਿੱਚ ਲੁਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹੁਣ ਲਲਕਾਰ ਕੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ
ਵਾਂਗਰ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨਲੂਏ ਦੇ ਹੁਣ ਸੀਨਾ ਤਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ

ਸੱਜਣਾ ਖੁਦ ਤੇ ਰੱਖ ਯਕੀਨ , ਕਿਸੇ ਦੇ ਆਸਰੇ ਨਾਲੋਂ
‘ਨਿਮਰ ਸਿਹਾਂ’ ਪੱਕਾ ਏਥੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਦਾ ਕੌਣ ਐ |

ਪਿਓ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਨੀ ਕਰੀਦਾ

ਪਿਓ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਨੀ ਕਰੀਦਾ ਬੱਸ ਮੰਨੀ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਆ
ਆਕੜ ਕਰੀ ਦੀ ਨੀ ਸ਼ੇਰਾ ,ਬੱਸ ਭੰਨੀ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਆ

ਕਦੇ ਫਲਾਂ ਲੱਦੇ ਦਰਖਤ ਨੂੰ ਜੀ ਪੱਟੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਮੁੱਲ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦਾ , ਵੱਟੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਹੋਣ ਹੱਥ ਪੈਰ ਜੇ ਸਲਾਮਤ ਭੀਖ ਮੰਗੀ ਦੀ ਨੀ ਹੁੰਦੀ
ਦੂਏ ਪਿੰਡ ਤੰਗ ਵੀਹੀ , ਕਦੇ ਵੀ ਲੰਘੀ ਦੀ ਨੀ ਹੁੰਦੀ

ਪੀਂਘ ਜਾਮਣ ਦੇ ਟਾਹਣੇ ਤੇ ਜੀ ਪਾਈ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ
ਧੀ ਭੈਣ ਕਦੇ ਵੀ ਯਾਰ ਦੀ ਤਕਾਈ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ

ਮਿਹਣਾ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਕੇ ਵੀ ਮਾਰੀ ਦਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ
ਗੰਦ ਵਗਦਿਆਂ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤਾਰੀਦਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ

ਤਲੇ ਲੀਡਰੀ ਲਈ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੀ ਚੱਟੀ ਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਜੱਸ ਖੱਟੀ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਏ ,ਤਾਹਨੇ ਖੱਟੀ ਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ

ਜਿੱਥੇ ਬਜੁਰਗ ਹੋਣ ਬੈਠੇ ਉੱਚਾ ਬੋਲੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਪਿਓ-ਦਾਦੇ ਦੀ ਬਣਾਈ ਨੂੰ ਐਵੇਂ ਰੋਲੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਧੋਖਾ ਅੰਮਾਂ ਜਾਇਆਂ ਨਾਲ ਕਦੇ ਕਰੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਜਦੋਂ ਹੋਣੀ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਪੈਜੇ ਫਿਰ ਡਰੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

‘ਨਿਮਰ’ ਵਾਅਦਾ ਹੋਵੇ ਕੀਤਾ ਕਦੇ ਤੋੜੀਦਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ
ਕਹਿਣਾ ਵੱਡਿਆਂ ਬਜੁਰਗਾਂ ਦਾ ਜੀ ਮੋੜੀਦਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ |

~ ਸੱਥਾਂ ਦੇ ਸਰਦਾਰ

ਝਿੜਕਾਂ ਦੇਵੇ ਮੁੱਖ ਤੇ ਗੁੱਸਾ….
ਤੇਰੇ ਫਿਕਰ ‘ਚ ਹੁੰਦਾ ਲਿੱਸਾ….
ਆਪਣੇ ਸੁਪਨੇ ਸਾੜ ਕੇ….
ਤੇਰੇ ਲਈ ਕਰਦਾ ਲੋਅ….
ਉਹ ਹੈ ਪਿਉ….ਉਹ ਹੈ ਪਿਉ….