ਮੈਨੂੰ ਪਿਅਾਰ ਕਰਦਾ ੲੇ ਕਿ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ੲਿਹ ਗੱਲ ਦੱਸ ਖੁੱਲ ਕੇ ਵੇ,
ਤੇਰੀਅਾਂ ਚਾਲਾਂ ਦੇ ੲਿਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਹਿ ਗੲੇ ਅਾ ਰੁੱਲ ਕੇ ਵੇ,
ਮੂੰਹੋਂ ਬੋਲੇ ਨਾਂ ਤੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਤੇ ਕਹਿਣਾ ਵੀ ਚਾਹੁੰਨਾ ੲੇ,
ਨਾਲੇ ਤੋੜਦਾ ੲੇ ਨਾਲੇ ਦਿਲ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਵੀ ਚਾਹੁੰਨਾ ੲੇ…

ਉਝ ਤੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸੁਣ ਤੇ ਬੋਲ ਲਿਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ
ਪਰ ਜਿਕਰ ਅਸਲ ਗੱਲ ਦਾ ਕਰਨਾ,
ਸਾਨੂੰ ਆਇਆ ਹੀ ਨਹੀ……

ਕੋਈ ਪੁੱਛੇ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ,ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਹੱਸ ਕੇ ਗੱਲ ਬਦਲਨਾ,
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਦਿਲੋ ਭੁਲਾਉਣਾ ਸਾਨੂੰ..
ਆਇਆ ਹੀ ਨਹੀ

ਮਿਲ ਜਾਵੇ _ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਉਹਦਾ _ਚਾਅ ਕਾਹਦਾ ,,,,,,,,,,
ਜ਼ਿੱਦ ਤਾ ਉਸ ਦੀ ਹੈ ਜੋ _ਮੁਕੱਦਰਾ ਵਿੱਚ
ਲਿਖਿਆ ਹੀ ਨਹੀ ,,,,,,,,,,,,,

ਸੱਜਣਾ ਤੇਰੇ ਲਈ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਆਪ ਗੁਆਇਆ ਐ ,
ਪਰ ਦਿਲ ਤੇਰੇ ਨੂੰ ਹਜੇ ਸਕੂਨ ਨਾ ਆਇਆ ਐ ,
ਪੁੱਛ ਕੇ ਦੇਖ ਯਾਰਾ ਮੈਨੂੰ” ਮੈਂ ਕੀ ਖੋਇਆ ਐ ‘ਤੇ ਕੀ ਪਾਇਆ ਐ

ਜਦੋ ੲਿਨਸਾਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ…..
ਉਹਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਵੀ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. …
ਸਿਖਿਅਾ ‘ਕੱਲੇ ਰਹਿਣਾ ਸਿੱਖ ਲਵੋ ਕੋਈ ਨਹੀ ਬਣਦਾ ੳੁਮਰਾਂ ਲਈ ਕਿਸੇ ਦਾ…

ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਮੂਹਰੇ ਖੱੜ ਕੇ ਮੰਗ ਲਈ ਮਾਫੀ ਖੁਦ ਤੋ ,,,,
ਆਪਣਿਆ ਦਾ ਬਹੁਤ ਦਿਲ ਦੁਖਾ ਲਿਆ
ਦੂਜਿਆ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ,,,,,,,,,