ਮੀਂਹ ਬਣ ਕੇ ਜੱਦ ਵੀ ਬਰਸੀਆਂ ਨੇ
ਯਾਦਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਮੇਰੇ ਤੇ,,,
ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਟੁਟ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਇੱਕ
ਕੱਚੀ ਝੋਪੜੀ ਦੀ ਤਰਾਂ…॥
ਬੱਸ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਈ ਨਈਂ ਗਿਆ…
,
,
ਉਂਝ ਦੂਰੀ ਤਾਂ ਕੁਝ ਖਾਸ ਨਈਂ ਸੀ….
ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਵਫ਼ਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆ
ਦੀ ਕਮੀ ਨਹੀ
.
.
.
.
.
.
.
..
..
.
.
.
.
.
.
ਬਸ ਪਿਆਰ ਹੀ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੌ ਜਾਂਦਾ
ਜੀਹਨੂੰ ਕਦਰ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ..
Dukh Dard Si Mere Muqadran Vich
Main Shikwa Kar K Ki Kardi?
Jadon Jeena Aaya Mainu Nai
Main Mout V Mang K Ki Kardi?
Jadd Antt Judaiyaa Peniyan Si
Tera Sath V Mang K Ki Kardi?
Tu Pyar Di Kashti Dobb Chadi
Main Ikali Tarr K Ki Kardi?
Jad Tu Hi Athru Poonjne Nai
Main Akhiyan Bhar K Ki Kardi?
Aithe Lakhaan Sahiba Phirdiya Ne
Main Heer Ban K Ki Kardi?
O Jaandi Wari Palteya Nai
Main Hath Hila K Ki Kardi?
ਉਦੋਂ ਸਾਲਾ ਦੁੱਖ ਬਹੁਤ ਲਗਦਾ..
.
.
ਜਦੋਂ ਗਲਤੀ ਵੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਸਜਾ
ਵੀ ਮਿਲਦੀ ਆ
ਜਿਹਦੇ ਪਿੱਛੇ ਅਸੀ ਬਦਨਾਮ ਹੋ ਗਏ,
ਉਹ ਗੈਰਾਂ ਦੀ ਬਣ ਬਹਿ ਗਈ
ਹੁਣ ਤੇ ਸਿਰਫ ਦਿਲ ਹੀ ਧੜਕਦਾ ਏ,
ਰੂਹ ਤਾਂ ਉਹ ਕਦੋ ਦੀ ਲੈ ਗਈ…
Duniya de vich eho har vaar kyo hunda,
Jo ni milna osse nal pyar kyu hunda!!
ਸੁਪਨੇ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਇਥੇ
ਹਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਪੂਰਾ ਹੋਵੇ ਜਰੂਰੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ
ਕਈ ਵਾਰ ਅਸੀਂ ਕੰਡਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਬਚ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ
ਸਦਾ ਫੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਰਹੀਏ ਜਰੂਰੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ
ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰ ਵੀ ਰੋ ਕੇ ਦਿਲ ਤੜਫ ਸਕਦਾ,
ਹੰਝੂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚੋਂ ਆਉਣ ਜਰੂਰੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ …!!
ੳਹਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੈ ਕੇ ਮੈਂ ਔਸ ਲਈ ਜਾਨ
ਨਈ ਦੇ ਸਕਦਾ,,
.
.
.
ਮੈਨੂੰ ਖੌਫ ਹੈ ੳਹ
ਰੋਵੇਗੀ ਬਹੁਤ ਮੈਨੂੰ ਅਜਮਾਉਣ ਤੋਂ
ਬਾਦ ,,
ਮੋਹ ਤੇਰੇ ਦੀਆਂ ਤੰਦਾਂ …
ਅਜ ਬਣੇ ਦਰਦਾਂ ਦੇ ਤਾਣੇ ,,,
ਟੁੱਟੇ ਦਿਲ ਦਾ ਦਰਦ ਕੀ ਹੁੰਦਾ…
ਦਿਲ ਤੋੜਨ ਵਾਲਾ ਕੀ ਜਾਣੇ
ਮੋਹ ਤੇਰੇ ਦੀਆਂ ਤੰਦਾਂ …
ਅਜ ਬਣੇ ਦਰਦਾਂ ਦੇ ਤਾਣੇ ,,,
ਟੁੱਟੇ ਦਿਲ ਦਾ ਦਰਦ ਕੀ ਹੁੰਦਾ…
ਦਿਲ ਤੋੜਨ ਵਾਲਾ ਕੀ ਜਾਣੇ
ਕਿੰਨੇ ਤੂਫਾਨ ਉਠੇ ਇਹਨਾ ਅੱਖੀਆ ਵਿੱਚ ਹੰਜੂਆ ਦੇ ਪਰ
.
.
ਉਸ ਦੀਆ ਯਾਦਾ ਦੀ ਕਿਸਤੀ ਡੁੱਬਦੀ ਹੀ ਨਹੀ
ਕਿੰਨੇ ਤੂਫਾਨ ਉਠੇ ਇਹਨਾ ਅੱਖੀਆ ਵਿੱਚ ਹੰਜੂਆ ਦੇ ਪਰ
.
.
ਉਸ ਦੀਆ ਯਾਦਾ ਦੀ ਕਿਸਤੀ ਡੁੱਬਦੀ ਹੀ ਨਹੀ
ਦੋ ਘੜੀ ਦਾ ਇਹ ਮਿਲਣ ਵੀ ਕੀ ਮਿਲਣ ਹੈ ਸੋਹਣਿਆ
ਹੁਣ ਇੱਕਠੇ ਰਹਿਣ ਦਾ ਇਕਰਾਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ
ਦਿਲ ਤਾਂ ਕੀ ਮੈਂ ਵਾਰ ਦੇਵਾਂ ਜਾਨ ਵੀ ਤੈਥੋਂ ਹਜ਼ੂਰ
ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਲਈ ਵੀ ਕੁਝ ਪਿਆਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ
ਦੋ ਘੜੀ ਦਾ ਇਹ ਮਿਲਣ ਵੀ ਕੀ ਮਿਲਣ ਹੈ ਸੋਹਣਿਆ
ਹੁਣ ਇੱਕਠੇ ਰਹਿਣ ਦਾ ਇਕਰਾਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ
ਦਿਲ ਤਾਂ ਕੀ ਮੈਂ ਵਾਰ ਦੇਵਾਂ ਜਾਨ ਵੀ ਤੈਥੋਂ ਹਜ਼ੂਰ
ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਲਈ ਵੀ ਕੁਝ ਪਿਆਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ
ਦਰਦ ਇੰਨਾ ਸੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ,
ਧੜਕਣ ਸਾਥ ਦੇਣ ਤੋਂ ਘਬਰਾ ਗਈ.
ਬੰਦ ਸੀ ਅੱਖਾਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ,
ਮੌਤ ਆਈ ਤੇ ਧੋਖਾ ਖਾ ਗਈ