ਬੜੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਉਹਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋਣ ਦੀ ,,
ਫਿਰ ਵੀ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਹੀ ਅੱਡੋ ਅੱਡ ਸੁਭਾਅ ਰਿਹਾ ,,
ਉਹ ਕਮਲੀ ਮਹਿਫਿਲਾਂ ਦੀ ਰੌਣਕ ਰਹੀ ਤੇ
ਮੈਂ ਕੱਲਾ ਤਨਹਾਈਆਂ ਦਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਰਿਹਾ..

ਡੂੰਘੀਆਂ ਸੱਟਾਂ ਵੱਜੀਆਂ…
ਉਤੋਂ ਉਮਰ ਨਿਆਣੀ ਸੀ…
ਹੁਣ ਨਈਂ ਹੱਸਦੇ ਚਿਹਰੇ…
ਇਹ ਤਸਵੀਰ ਪੁਰਾਣੀ ਸੀ.

ਮੈ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਯਾਦ ਤੈਨੂੰ
ਕਿਤੇ ਮਿਲਦਾ ਨਹੀਉ ਚੈਨ ਮੈਨੂੰ
ਦੱਸ ਕੀਹਦੇ ਆਸਰੇ ਛੱਡਿਆ ਤੂੰ
ਕੀ ਭਰੋਸਾ ਦੱਸ ਹੁਣ ਸਾਹਾ ਤੇ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਵਿਲਕਦੀ ਫਿਰਦੀ ਆ
ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਸਹਿਰ ਦਿਆ ਰਾਹਾ ਤੇ
ਬਰਨਾਲੇ ਵਾਲਾ

ਅਣਜਾਣ ਬਣ ਜਾਨੇ ਆਂ ਉਹ ਗੱਲ ਵੱਖਰੀ,
ਉਂਝ ਸੱਜਣਾ ਜਾਣਕਾਰੀ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਸਭ ਦੀ ਹੈ,,

ਮੁੜਕੇ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ਸ਼ਹਿਰ ਤੇਰੇ ਨੂੰ,,
ਅਸੀਂ ਤੋਹਫਾ ਦਰਦ ਦਾ ਲੈ ਚਲੇ….
ਤੂੰ ਜੋ ਦਿੱਤਾ ਸਾਨੂੰ ਉਹ ਸਿਰ ਮੱਥੇ,,
ਤੇਰਾ ਕਰਜ਼ ਹਿਜ਼ਰਾਂ ਦਾ ਲੈ ਚੱਲੇ…..
ਤੈਨੂੰ ਰਤਾ ਨਾ ਦੁੱਖ ਟੁੱਟਗੀ ਯਾਰੀ ਦਾ,,
ਅਸੀਂ ਦੁੱਖ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਹਿ ਚੱਲੇ…..
ਤੇਰੇ ਜਿਹਾ ਯਾਰ ਨਾ ਰੱਬ ਦੇਵੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ,,
ਅੱਜ ਤੇਰੀਆਂ ਰਾਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿ ਚੱਲੇ..

ਹੁਣ ਚਾਹੇ ਮੋਤ ਆ ਜੇ ਰੱਬਾ …..
ਪਰ ਹੱਥ ਜੋੜੇ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਤੇ ਦਿਲ ਨਾ ਆਵੇ