ਗਲੀ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਚਾਨਣ ਕਿੱਤਾ
ਮੈਂ ਕਿਸ ਗਲੀ ਵਿੱਚੋ ਆਵਾਂ..
ਨੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ …
ਜੱਟ ਦਾ ਨਾਲ ਤੁਰੇ ਪਰਛਾਂਵਾਂ..

ਕਮਾਲ ਹੈ ਨਾ..
ਅੱਖ ਤਲਾਬ ਨਹੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਭਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਬੀਜ ਨਹੀ,ਫਿਰ ਵੀ ਬੀਜੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਬੁੱਲ੍ਹ ਕੱਪੜਾ ਨਹੀ,ਫਿਰ ਵੀ ਸਿਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਕਿਸਮਤ ਸਖੀ ਨਹੀ,ਫਿਰ ਵੀ ਰੁੱਸ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਬੁੱਧੀ ਲੋਹਾ ਨਹੀ,ਫਿਰ ਵੀ ਜੰਗ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਆਤਮ-ਸਨਮਾਨ ਸਰੀਰ ਨਹੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਘਾਇਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ
ੲਿਨਸਾਨ ਮੌਸਮ ਨਹੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

ਜੇ ਪੁਲ ਕਿਸੇ ਲੲੀ ਨੲੀ ਬਣ ਸਕਦਾ
ਨਾਂਹ ਬਣੀ ਤੂੰ ਰੋੜਾ ਰਾਹਾਂ ਦਾ
ਓੲੇ ਅੈਵੇ ਗੁੱਸੇ ਗਿਲੇ ਨਾ ਪਾਲ ਬੈਠੀ
ਕੀ ਭਰੋਸਾ ਅਾੳੁਦੇ ਸਾਹਾਂ ਦਾ
ਬੜੀ ਕਾਹਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੱਟ ਰਿਹਾ
ਕਿਓ ਜਿੰਦਗੀ ਜੀਣੀ ਭੁੱਲ ਗਿਅਾ
ਓੲੇ ਤੂੰ ਤੇ ਹੀਰਿਅਾਂ ਦਾ ਵਪਾਰੀ ਸੀ
ਅਾ ਕੱਚ ੳੁੱਤੇ ਕਦੋਂ ਡੁੱਲ ਗਿਅਾ
ਕਿਓ ਪਾੲਿਅਾ ਰੋਲਾ ਧਰਮਾਂ ਦਾ
ੲਿਨਸਾਨੀਅਤ ਤੋਂ ਅੱਖ ਚੁਰਾੲੀ ੲੇ
ਕਿਸ ਜੰਨਤ ਮਗਰੇ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋੲਿਅਾ
ਰੱਖੀ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਬੁਰਾੲੀ ੲੇ.

ਤੜਫ਼ ਰਹੀ ੲਿੱਕ ਨਜ਼ਮ ਅਧੂਰੀ
ਅਾ ਸੱਜਣਾਂ ਪੂਰੀ ਕਰ ਲੲੀ ੲੇ,
ਫਿਰ ਮਰਨ ਦਾ ਚਾਅ ਚੜਿਅਾ
ਅਾ ਰੀਝ ੲੇ ਵੀ ਪੂਰੀ ਕਰ ਲੲੀੲੇ
ਤੜਫ਼ ਰਹੀ ੲਿੱਕ ਨਜ਼ਮ….!
ਹੋਰ ਦਰਦ ਦੇ ਤੂੰ ਕਲ਼ਮ ਮੇਰੀ ਨੂੰ,
ਵੇਖੀ ਕਮੀ ਕਿਤੇ ਨਾ ਰਹਿ ਜਾਵੇ,
ਫਿਰ ਅੈਸੀ ਮਾਰ ਤੂੰ ਮਾਰ ਕੋੲੀ
ਸਭ ਢਹਿੰਦਾ ਢਹਿੰਦਾ ਢਹਿ ਜਾਵੇ,
ਜੋ ਬੀਤ ਗਿਅਾ ਸਮਾਂ ਚੰਗਾ ਸੀ
ਫਿਰ ਤੋਂ ਹੱਥ ਓਹਦਾ ਫੜ ਲੲੀੲੇ,
ਅਾ ਸੱਜਣਾਂ…..
ਬੋਲ ਪਿਅਾਰ ਦੇ ਬੋਲਕੇ ਚੰਦ ਕੁ
ਅਾ ਫੇਰ ਲੁੱਟ ਮੇਰੀ ਦੁਨੀਅਾ ਤੂੰ,
ਅਾਖਰੀ ਮੇਰੀ ਸੁਣ ਲੈ ਅਾ ਜਾ
ਹੁਣ ਤੱਕ ਕਿੰਨੀਅਾਂ ਸੁਣੀਅਾਂ ਤੂੰ,
ਓਹ ਫਿੱਕੇ ਪੈ ਗੲੇ ਰੰਗ ਗ਼ਮਾਂ ਦੇ
ਤੂੰ ਅਾਜਾ ਫਿਰ ਤੋਂ ਭਰ ਲੲੀ ੲੇ
ਤੜਫ਼ ਰਹੀ ੲਿੱਕ ਨਜ਼ਮ ਅਧੂਰੀ
ਅਾ ਸੱਜਣਾਂ ਪੂਰੀ ਕਰ ਲੲੀ ੲੇ.

ਹਾਲੇ ਅਕਲਾਂ ੳੁੱਤੇ ਪਰਦਾ ੲੇ,
ਹਾਲੇ ਸੋਚਾਂ ੳੁੱਤੇ ਗਰਦਾ ੲੇ,
ਜਿਸ ਦਿਨ ਪਰਦਾ ੳੁੱਠੇਗਾ,
ਜਿਸ ਦਿਨ ਗਰਦਾ ੳੁੱਡੇਗਾ,
ੳੁਸ ਦਿਨ ਅਸਲ ਪੰਜਾਬੀ ਹੋਵਾਗਾ,
ਹਾਲੇ ਤੇ ਸੋਚ ੲੇਹੀ ੲੇ ਕੀ ਲੈਣਾ ਬੋਲ ਕੇ,
ਘਰ ਅਾਪਣੇ ਹਾਲੇ ਵਧੀਅਾ ਜੋ ਸਰਦਾ ੲੇ,
ਹਾਲੇ ਅਕਲਾਂ ੳੁੱਤੇ ਪਰਦਾ ੲੇ,
ਹਾਲੇ ਸੋਚਾਂ ੳੁੱਤੇ ਗਰਦਾ ੲੇ.