ਅਜੀਬ ਨੀਂਦ ਲਿਖੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਮੁਕੱਦਰ ਵਿੱਚ,,
ਜਦ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਾਂ ਦਿਲ <3 ਜਾਗ ਉੱਠਦਾ ਹੈ..

ਦਿਖਾਵਾ ਨਾ ਕਰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰੀਫ ਹੋਣ ਦਾ
ਏਥੇ ਦੇ ਲੋਕ ਖਾਮੋਸ਼ ਜਰੂਰ ਹਨ
ਪਰ ਨਾ ਸਮਝ ਨਹੀ…

ਨਾਜ਼ਕ ਜਿਹੇ ਫੁੱਲਾਂ ਵਰਗੇ ਲੱਗਦੇ ਸੀ ਜੋ ਲੋਕ
ਵਾਸਤਾ ਪਿਆ ਤਾਂ ਪੱਥਰ ਨਿਕਲੇ.

ਮੇਰੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਮੇਰੀ ਹੀ ਕਹਾਣੀ ਕਹਿਣ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ…
ਕੁਝ ਦਰਦ ਮੈਂ ਦੇਖੇ ਨੇ
ਹੋਰਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ…

ਹੰਕਾਰ ਨਾ ਕਰੀਏ
ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ,
ਤਕਦੀਰ ਬਦਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏ,
ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਤਾਂ ਉਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਏ,
ਬਸ ਤਸਵੀਰ ਬਦਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏ,

ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰੀ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਦਾ
ਪਿਆਰ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ,…
.
ਪਰ ਉਸਨੂੰ…..?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ਉਸ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ,
ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ..

ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਸਮਾਂ ਸਾਰੇ ਜ਼ਖਮ ਭਰ ਦਿੰਦਾ ਏ..
ਸੱਚ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ ਅਸੀਂ ਦਰਦ ਨਾਲ ਜਿਉਣਾ ਸਿੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ..

ਵਾਸਤਾ ਨਹੀਂ ਰੱਖਣਾ ਤਾਂ ਨਜ਼ਰ ਕਿਉਂ ਰੱਖਦੇ ਹੋ
ਕਿਸ ਹਾਲ ਚ ਹਾਂ ਜ਼ਿੰਦਾ ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਕਿਉਂ ਰੱਖਦੇ ਹੋ..