ਤਕੜੇ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਕੋਲੋਂ
ਪੈਂਦੀਆਂ ਤਰੀਕਾਂ ਕੋਲੋਂ
ਮੱਥੇ ਦੀਆਂ ਲੀਕਾਂ ਕੋਲੋਂ
ਬਹੁਤਾ ਨਹੀਂ ਡਰੀਦਾ..

ਝਿੜਕਾਂ ਦੇਵੇ ਮੁੱਖ ਤੇ ਗੁੱਸਾ….
ਤੇਰੇ ਫਿਕਰ ‘ਚ ਹੁੰਦਾ ਲਿੱਸਾ….
ਆਪਣੇ ਸੁਪਨੇ ਸਾੜ ਕੇ….
ਤੇਰੇ ਲਈ ਕਰਦਾ ਲੋਅ….
ਉਹ ਹੈ ਪਿਉ….ਉਹ ਹੈ ਪਿਉ….

ਰੱਬਾ ਹਰ ਪਾਸੇ ਖੁਸੀਅਾਂ
ਦੀ ਲਹਿਰ ਹੋਵੇ
ਰੂਹਾਂ ਦਾ ਰੂਹਾਂ ਨਾਲ ਮੇਲ ਹੋਵੇ
ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ
ਕਿਸੇ ਲਈ ਨਾ ਜ਼ਹਿਰ ਹੋਵੇ

ਬਿਨਾਂ ਤਜ਼ੁਰਬੇ ਤੋਂ ਮਿੱਤਰਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਰਹਿੰਦੀ ਅਧੂਰੀ ਏ
ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਠੋਕਰ ਇਹ ਵੀ ਪੁਆਇੰਟ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏ
ਬਗੈਰ ਦਰਦ ਤੋਂ ਕਦੇ ਨਾ ਯਾਰਾ ਕਲਮਾਂ ਉੱਠਦੀਆਂ ਨੇ
ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਕੇ ਹੀ ਦੀਵਾਨਿਆਂ ਮਿਲਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਏ

ਪਿੰਡ ਗਾਦੜੀ ਵਾਲੇ ਕਹਿੰਦੇ ਬਦਮਾਸੀ ਹੁੰਦੀ ਭਾਰੀ ਏ
ਮਹੀਆ ਵਾਲੇ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਟਰਾਲਿਆ ਨਾਲ ਸਰਦਾਰੀ ਏ
ਪਿੰਡ ਲਹਿਰਾ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਯਾਰਾ ਤੇ ਸਰਦਾਰਾ ਦਾ
ਪਿੰਡ ਸਨੇਰ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਚੰਗੇ ਕਮਾਉ ਪਰਿਵਾਰਾ ਦਾ
ਪਿੰਡ ਬੋਤੀਆ ਵਾਲੇ ਵੀ ਰਹਿੰਦੇ ਬੰਦੇ ਸੱਚੇ ਤੇ ਦਲੇਰ ਜੀ
ਪਿੰਡ ਸੰਤੁੂ ਵਾਲੇ ਨੇ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਜੰਮੇ ਕਬੱਡੀ ਦੇ ਸੇਰ ਜੀ
ਪਿੰਡ ਅਲੀਪੁਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਖੇਤੀ ਬਾੜੀ ਚ ਮਸਹੂਰ ਜੀ ਮੇਹਰ ਸਿੰਘ ਤੇ ਮੇਹਰ ਹੈ ਨਾਨਕ ਦੀ ਜਿਦਾ ਚਤੋ ਪਹਿਰ ਸਰੂਰ ਜੀ
ਕਹਿੰਦੇ ਨਰੰਗ ਸਿੰਘ ਵਾਲੇ ਭਗਤੀ ਪੁਰੀ ਜਿਦਾ ਸਾਰੇ ਮੰਨਦੇ ਹਜੂਰ ਜੀ
ਪਿੰਡ ਭਾਗੋਕੇ ਨੂੰ ਭਾਗ ਲਾੲੇ ਨੋਵੇ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਨੇ
ਪਿਂਡ ਮਨਸੀਹਾ ਦੇ ਚਰਚੇ ਤਾ ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਚ ਉਜਾਗਰ ਹੀ ਨੇ
ਪਿੰਡ ਵਕੀਲੀ ਵਸਦੇ ਕਾਰੀਗਰ ਮਿਸਤਰੀ ਭਾਰੀ ਜੀ
ਪਿੰਡ ਨੀਲੇ ਵਾਲਾ ਜਿੰਨਾ ਦੀ ਲੀਡਰਾ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਯਾਰੀ ਜਿ
ਪਿੰਡ ਮਨਸੂਰ ਵਾਲ ਸਰਾਬ ਵਾਲੀ ਫੈਕਟਰੀ ਚ ਮਸਹੂਰ ਜੀ
ਪਿੱੰਡ ਮਨਸੂਰ ਦੇਵੇ ਦੇ ਅਖਾੜੇ ਦਾ ਕਹਿੰਦੇ ਵੱਖਰਾ ਸਰੂਰ ਜੀ
ਪਿੰਡ ਗਾਮੇ ਵਾਲਾ ਕੰਬੋਆ ਦਾ ਪਰ ਬਹੁਤੇ ਜਿੰਵੀਦਾਰ ਜੀ
ਪਿੰਡ ਚੋਲਾ ਤੱਤਿਆ ਦਾ ਸੁਣੀਦਾ ਪਰ ਕਰਦੇ ਸਬਨਾ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਜੀ
ਪਿੰਡ ਫੇਰੋਕੇ ਦੇ ਸਾਹੀ ਸਰਦਾਰ ਰੱਖਦੇ ਸੋਕ ਨਾਲ ਜੀਪਾ ਕਾਰਾ ਨੇ
ਪਿੰਡ ਸੁੱਖੇ ਵਾਲਾ ਕਹਿੰਦੇ ਅਣਖੀ ਦਲੇਰਾ ਦਾ ਜੁੜੀ ਰੱਬ ਨਾਲ ਤਾਰਾ ਨੇ
ਪਿੰਡ ਪੰਡੋਰੀ ਖਤਰੀਆ ਸੀ ਖਤਰੀਆ ਦਾ ਜਿੱਥੇ ਤਾਸ ਦੇ ਸਕੀਨ ਬਾਲੇ ਨੇ
ਪਿੰਡ ਤਲਵੰਡੀ ਜੱਲੇ ਮੰਗੇ ਖਾ ਵਸਦੇ ਕੰਬੋਜ ਬਾਲੇ ਸੁਭਾ ਦੇ ਨਮਕੀਨਾ ਬਾਲੇ ਨੇ
ਪਿੰਡ ਲੋਗੋਦੇਵਾ ਹੱਸਣ ਹਸਾਉਣੇ ਵਾਲਿਆ ਦਾ ਨਾਲੇ ਸਿਆਣਿਆ ਬਾਲਿਆ ਦਾ
ਪਿੰਡ ਵਾੜਾ ਕੇਸਾ ਚ ਮਸਹੂਰ ਬਹੁਤੀਆ ਜਮੀਨਾ ਵਾਲਿਆ ਦਾ
ਪਿੰਡ ਅਵਾਨ ਬਹੁਤਾ ਕਾਗਰਸੀਆ ਦਾ ਥੋੜਾ ਅਕਾਲੀਆ ਦਾ
ਪਿੰਡ ਵਾੜਾ ਚੈਨ ਸਿੰਘ ਵਾਲਾ ਕਹਿੰਦੇ ਕਰਮਾ ਵਾਲਿਆ ਦਾ
ਪਿੰਡ ਭੜਾਣੇ ਦੀ ਟੀਮ ਕਹਿੰਦੇ ਕਬੱਡੀ ਚ ਭਾਰੀ ਹੈ
ਰਟੋਲਾ ਚ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਲੋਕਾ ਦੀ ਪੂਰੀ ਸਰਦਾਰੀ ਹੈ
ਪਿੰਡ ਮੱਲੋਕੇ ਵੀ ਸਾਡੀ ਬੰਲਵਤੇ ਫੋਜੀ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਹੈ
ਪਿੰਡ ਸੀਹਣੀ ਸਾਹਬ ਗੁਰੁਾ ਨੇ ਮਾਰੀ ਸੀਹਣੀ ਸੀ ਹੰਕਾਰੀ
ਪਿੰਡ ਮਰਖਾਈ ਕਬਜਾ ਲੈਦਿਆ ਰਾਜ ਕੋਰ ਗਈ ਸੀ ਮਾਰੀ
ਪਿੰਡ ਮਰੂੜ ਦੇ ਸੋਕੀਨ ਲੋਕੀ ਕੁੱਤੇ ਰੱਖਣ ਸਿਕਾਰੀ
ਸੂਸਕ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਵੱਸਦੇ ਜਿਹਨਾ ਨਾਲ ਦਿਲ ਤੋ ਯਾਰੀ
ਕੱਸੋਆਣੇ ਦਾ ਘੁੱਲਾ ਸਦਾਗਰ ਜਿਸਦੀ ਮਸਹੂਰੀ ਭਾਰੀ
ਢੰਡੀਆ ਦੇ ਚੋਬਰ ਵੀ ਚੌਟੀ ਦੇ ਸੋਕੀ ਹਥਿਆਰਾ ਦੈ ਨਾ ਕੇ ਸੋਟੀ ਦੇ
ਪਿੰਡ ਗੁਰਦਿਤੀ ਵਾਲੇ ਵੀ ਹੈਡ ਬਹੁਤਾ ਭਾਰੀ ਹੈ
ਪਿੰਡ ਕੰਚਰਭੰਨ ਵੀ ਹਰ ਧਰਮ ਦੇ ਲੋਕਾ ਦੀ ਸਰਦਾਰੀ ਹੈ
ਪਿੰਡ ਹਾਜੇ ਵਾਲੀ ਵਿਚ ਕੱਟੜ ਅਕਾਲੀ ਬਾਲੇ ਨੇ
ਪਿੰਡ ਸੇਖਵਾ ਦੇ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਮਿਤਰੋ ਬੋਲ ਬਾਲੇ ਨੇ
ਪਿੰਡ ਕੋਠੇ ਗਾਦੜੀ ਵਾਲਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦੇ ਗਿੱਲ ਭਾਰੀ ਏ
ਪਿੰਡ ਚੰਬੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਗੁੂਰਾ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਮਹਿਕ ਗੁਰਾ ਖਲਾਰੀ ਏ
ਪਿੰਡ ਕੋਹਾਲੇ ਦੇ ਲੋਕੀ ਕਾਹਲੇ ਬਾਲੇ ਪਰ ਕਰਦੇ ਕੰਮ ਦਿਲ ਨਾਲ
ਪਿੰਡ ਮੀਹਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਕੰਬੇ ਬਾਲੇ ਪਰ ਰੱਖਦੇ ਨਾ ਵੈਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ
ਪਿੰਡ ਬੂਟੇ ਵਾਲੇ ਵੀ ਯਾਰੋ ਲੋਕ ਚੰਗੇ ਬਹੁਤ ਵਤੀਰੇ ਦੇ
ਘੱਟ ਨਹੀ ਕਿਸੇ ਤੋ ਲੋਕ ਬਾਈ ਪਿੰਡ ਨਵੇ ਜੀਰੇ
ਸਾਹ ਵਾਲੇ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਲੋਕ ਸਾਹਾ ਵਾੰਗ
ਪਿੰਡ ਬੰਬ ਚ ਮਿਲਦੇ ਲੋਕ ਸੱਭ ਨੁੰ ਚਾਵਾ ਵਾੰਗ
ਪਿੰਡ ਸੁੱਖੇ ਵਾਲੇ ਰਟੋਲ ਦੇ ਵੀ ਲੋਕੀ ਕਰਦੇ ਗੱਲ ਕੰਮ ਦੀ
ਜੀਰੇ ਸਹਿਰ ਦੇ ਲਾਗੇ ਦੇ ਪਿੰਡਾ ਵਿੱਚ ਤਾਹੀ ਤਾ ਘਰ ਘਰ ਮਾ ਸੇਰ ਪੁੱਤ ਜੰਮਦੀ
Azad
ਵਧੀਆ ਲੱਗਿਆ ਤੇ ਕਰਦੇ ਸੇਅਰ ਅਤੇ ਲਾਇਕ

ਡਰੇ ਸੂਲੀ ਤੋਂ ਸ਼ਾਤੀ ਤੇ ਜੋਰ ਦਿੱਤਾ…
ਅੌਖੇ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਹੱਡ ਭੰਨਾਉਣੇ ਸੀ !
ਜੇ ਚਰਖੇ ਨਾਲ ਅਜ਼ਾਦੀ ਅਾ ਜਾਂਦੀ !
ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਕਾਹਨੂੰ ਸੂਰਮੇ ਗਵਾਉਣੇ ਸੀ..

ਘਰੋਂ ਦੂਰ ਨੇ ਪਰ ਮਜਬੂਰ ਨੇ ,
ਬਾਰਡਰਾਂ ਤੇ ਖੜਦੇ ਨੇ ਵੈਰੀ ਨਾਲ ਲੜਦੇ ਨੇ,
ਤਾਹੀ ਤਾ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਹੈ ਮਾਣ ਸੋਹਣੀਏ,
ਫੌਜੀ ਹੁੰਦੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਸੋਹਣੀਏ
ਦਿੰਦੇ ਕੱਡ ਵੈਰੀ ਦੀ ਜਾਣ ਸੋਹਣੀਏ…

ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੈ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਦਿਨ ਰਾਤ ਵਿਚਲਾ ਫਾਂਸਲਾ
ਮੇਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ, ਮੇਰੀ ਔਕਾਤ ਵਿਚਲਾ ਫਾਂਸਲਾ
ਲਫ਼ਜ਼ ਤਾਂ ਸਾਊ ਬਹੁਤ ਨੇ, ਯਾ ਖ਼ੁਦਾ ਬਣਿਆ ਰਹੇ
ਮੇਰਿਆਂ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਮੇਰੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਵਿਚਲਾ ਫਾਂਸਲਾ
ਹਾਂ ਮੈਂ ਆਪੇ ਹੀ ਕਿਹਾ ਸੀ ਹੋਂਠ ਸੁੱਚੇ ਰੱਖਣੇ
ਹਾਇ ਪਰ ਇਸ ਪਿਆਸ ਤੇ ਉਸ ਬਾਤ ਵਿਚਲਾ ਫਾਂਸਲਾ
ਜੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਸ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਟ ਦੇਵਾਂ ਉਸ ਕਿਹਾ
ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਤੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਘਾਤ ਵਿਚਲਾ ਫਾਂਸਲਾ
ਧਰਮ ਹੈ, ਇਖ਼ਲਾਕ ਹੈ, ਕਾਨੂੰਨ ਹੈ, ਇਹ ਕੌਣ ਹੈ
ਮੇਰਿਆਂ ਬਿਰਖਾਂ ਤੇਰੀ ਬਰਸਾਤ ਵਿਚਲਾ ਫਾਂਸਲਾ
ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣੋ ਕੀ ਰੰਗ ਕੀ ਕੀ ਰੌਸ਼ਨੀ
ਹਾਇ ਪਰ ਕਿਰਦਾਰ ਤੇ ਗਲਬਾਤ ਵਿਚਲਾ ਫਾਂ ਸਲਾ
ਜ਼ਹਿਰ ਦਾ ਪਿਆਲਾ ਮੇਰੇ ਹੋਂਠਾਂ ਤੇ ਆ ਕੇ ਰੁਕ ਗਿਆ
ਰਹਿ ਗਿਆ ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਸੁਕਰਾਤ ਵਿਚਲਾ ਫਾਂਸਲਾ ।।

ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਭਾਵੇਂ ਬੰਨਣੇ ਨੂ ਲੱਗ ਜੇ,
ਨੀ ਯਾਰ ਤਾਂ ਸ਼ੌਕੀਨ ਪੱਗ ਦੇ,
ਪਹਿਚਾਨ ਕੌਂਮਦੀ ਕਰਾਵੇ,ਰੋਬ ਐਸਾ ਜੋ ਡਰਾਵੇ,
ਜਿੱਦਾਂ ਰੱਖਦਾ ਸੀ ਤੜੀ ਜਿਉਣਾ ਮੌੜ ਵੱਖਰੀ,
ਲੱਖ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਮਹਿੰਗੀਆ ਟੋਪੀਆ ਖਰੀਦ ਲੈ,
ਪੱਗ ਨਾਲ ਹੁੰਦੀ ਯਾਰੋ ਟੌਰ ਵੱਖਰੀ……

ਐਥੇ ਨਾਂ ਕੋਈ ਸਖਾ-ਸਹੇਲਾ ਏ
ਐਥੇ ਨਾਂ ਕੋਈ ਗੁਰੂ ਨਾਂ ਚੇਲਾ ਏ.
ਰੱਬ ਬਣ ਗਿਆ ਪੈਸਾ-ਧੇਲਾ ਏ
ਕਹਿੰਦੇ ਆ ਗਿਆ ਕਲਯੁੱਗ ਵੇਲਾ ਏ
ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਕਹਿ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ
ਬਹਿ ਗਈ ਏ ਦੁਨੀਆਂ
ਬਸ ਖੁਦਗਰਜ਼ਾ ਦਾ ਮੇਲਾ ਬਣਕੇ
ਰਹਿ ਗਈ ਏ ਦੁਨੀਆਂ.