ਰੱਬ ਸੁਣੇ ਜੇ ਮੇਰੀ ਦੁਆ ਕਦੇ,
ਤੈਨੂੰ ਲੱਗੇ ਨਾ ਮਾੜੀ ਹਵਾ ਕਦੇ,
ਤੇਰੇ ਰਾਹਾਂ ਦੇ ਕੰਢੇ ਚੁੱਭ ਜਾਣ ਮੈਨੂੰ,
ਔਖਾ ਹੋਵੇ ਨਾ ਕੋਈ ਤੇਰਾ ਸਾਹ ਕਦੇ,
ਤੈਨੂੰ ਮਿਲੇ ਦੌਲਤ ਦੋ ਜਹਾਨਾਂ ਦੀ,
ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਸਾਨੂੰ ਤੇਰੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਦੀ ਪਨਾਹ ਕਦੇ,
ਤੂੰ ਭੁੱਲੇ ਤਾਂ ਵੀ ਜੁਗ ਜੁਗ ਜੀਵੇ,
ਮੈਂ ਭੁੱਲਾਂ ਤਾਂ ਹੋਵੇ ਨਾ ਮਾਫ਼ ਮੇਰਾ ਗੁਨਾਹ ਕਦੇ।।

ਸੱਚੀ ੲੇ ਪਾਕ ਮੁਹੱਬਤ, ਨਾਟਕ ਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਨੇ
ਜਿਸਮਾਂ ਦੀ ਭੁੱਖ ਚੰਦਰੀ, ਪਿਅਾਰਾਂ ਦੇ ਪਰਦੇ ਨੇ..
.
ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਵਪਾਰ ਚਲਾ ਲੲੇ ਹੁਸਣਾ ਦੇ ਠੱਗਾਂ ਨੇ
ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਮੇਲ ਬਹਾਨੇ ਅਜ ਬੁਝਦੀਅਾਂ ਅੱਗਾਂ ਨੇ
..
ਸੁਅਾਰਥ ਦੀ ਭੂਮੀ ਵਿਚ ਕਦਰਾਂ ਦੇ ਫੁੱਲ ਖਿਲੇ ਨੇ
ਪਲਕਾਂ ਦੇ ਧੋਖੇ ਮਿੱਤਰਾ, ਨੈਣ ਦਸ ਕਿਥੇ ਮਿਲੇ ਨੇ
..
ਬੋਲਾਂ ਵਿਚ ਰਸ ਘੁਲੇ ਚਾਹੇ ਨੀਤ ਤਾਂ ਜਿਹਰੀ ੲੇ
ਨਵ ੲਿਹੋ ਜਿਹੇ ਸੱਜਣਾ ਨਾਲੋ ਚੰਗੇ ਤੇ ਵੈਰੀ ੲੇ….

ਬੜੀ ਅਜੀਬ ਸੋਚ ਹੈ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਇਕੋ ਗੁਸਤਾਖੀ ਮਰਦ ਕਰੇ ਤਾਂ ਗਲਤੀ
ਔਰਤ ਕਰੇ ਤਾ ਵੇਸਵਾ

ਕੁੱਝ relationships ਪੰਜਾਬੀ ਜੁੱਤੀ ਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਕਿ ਲੱਗਦੀ ਐ
ਪਰ ਬੰਦਾ ਫੇਰ ਵੀ ਜ਼ਖਮ ਖਾ ਕੇ ਹੀ ਹੱਟਦਾ

ਲਿਖਦੇ ਤਾਂ ਬਸ ਦਿਲ ਦੀ
ਤਸੱਲੀ ਲਈ ਆਂ,
ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਹੰਝੂਆਂ
ਨਾਲ ਫਰਕ ਨੀ ਪਿਆ
ਲਫਜਾਂ ਨਾਲ ਕੀ ਪੈਣਾ…..

ਕਿੰਨਾ ਸੋਖਾ ਹੈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕਹਿ ਦੇਣਾ ਪਰ ਜਦੋਂ
ਤਕਦੀਰ ਫੈਸਲੇ ਸੁਣਾਉਂਦੀ ਏ ਤਾਂ ਖੁਲ ਕੇ ਰੋਇਆ
ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ..!!