ਟੁੱਟੇ ਲਈ ਆਖਰੀ ਹੈ ਆਸ , ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸ।
ਜੋ ਹੋਇਆ ਜਗ ਤੋ ਨਿਰਾਸ਼ , ਜੇ ਰੱਖੇ ਬਾਣੀ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ।
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਗਲ ਲਾਉਦਾ, ਦੁੱਖ ਉਸ ਦਾ ਮਿਟਾਉਦਾ ।
ਸੁੱਖ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆਉਦਾ , ਦੁੱਖ ਰੋਗ ਉਸ ਦਾ ਗਵਾਉਦਾ ।
ਬਾਣੀ ਹੈ ਫਰਮਾਉਂਦੀ, ਦੁਨੀਆ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਦੁੱਖ ਪਾਉਦੀ ।
ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਹੈ ਸਣਾਉਦੀ , ਬਾਣੀ ਬਿਨਾਂ ਸਾਂਤੀ ਨਾ ਆਉਦੀ ।
ਜੇ ਦੁੱਖ ਭੁੱਖ ਬਹੁਤ ਸਤਾਵੈ , ਸਿੱਖ ਗਲ ਵਿਚ ਪੱਲਾ ਪਾਵੈ ।
ਸਾਹਮਣੇ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਦੇ ਜਾਵੈ , ਝੋਲੀ ਸੁੱਖਾਂ ਦੀ ਭਰ ਲਿਆਵੈ ।
ਕਦੇ ਹੋਵੋ ਨਾ ਨਿਰਾਸ਼ , ਜੇ ਆਪਣੇ ਵੀ ਛੱਡ ਜਾਣ ਸਾਥ ।
ਹੱਥ ਜੋੜ ਕਰੋ ਅਰਦਾਸ , ਰੱਖੋ ਵਾਹਿਗੂਰ ਤੇ ਹੀ ਆਸ ।
ਵਾਹਿਗੂਰ ਜਦੋ ਸੁਣੀ ਅਰਦਾਸ, ਕੰਮ ਸਾਰੇ ਹੋਣਗੇ ਰਾਸ ।
ਜੋ ਛੱਡ ਕੇ ਗਏ ਸੀ ਤਹਾਨੂੰ , ਹੱਥ ਜੋੜ ਆਉਣਗੇ ਪਾਸ ।
ਕਦੇ ਦਿਲ ਨਾ ਢਾਹੋ , ਦੂਰ ਵਾਹਿਗੂਰ ਤੋ ਨਾ ਜਾਉ ।
ਸਦਾ ਗੁਰੂਘਰ ਆਉ , ਸਵਾਸ ਸਵਾਸ ਵਾਹਿਗੂਰ ਗਾਉ ।
ਸੱਚੀ ਸੁੱਚੀ ਕਿਰਤ ਕਮਾਉ , ਲੋੜਵੰੜ ਲਈ ਅਗੇ ਆਉ ।
ਦੁੱਖ ਗਰੀਬ ਦਾ ਵੰਡਾਉ , ਦਸਵੰਦ ਉਸ ਉਤੇ ਹੀ ਲਾਉ ।
ਵਾਹਿਗੂਰ ਉਤੇ ਰੱਖੋ ਆਸ , ਕਦੇ ਨਾ ਹੋਵੋਗੇ ਨਿਰਾਸ਼ ।
ਮੇਰਾ ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ ਤੁਧ ਹੀ ਪਾਸ , ਕਰਿਉ ਰੋਜ ਹੀ ਅਰਦਾਸ।
ਜੋਰਾਵਰ ਹੈ ਸੱਚ ਸਣਾਉਦਾ , ਜਦੋ ਆਖਰੀ ਸਮਾਂ ਹੈ ਆਉਦਾ ।
ਵਾਹਿਗੂਰ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਸਾਥ ਨਾ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ।
ਜੋਰਾਵਰ ਸਿੰਘ ਤਰਸਿੱਕਾ ।

ਟੁੱਟੇ ਲਈ ਆਖਰੀ ਹੈ ਆਸ , ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸ।
ਜੋ ਹੋਇਆ ਜਗ ਤੋ ਨਿਰਾਸ਼ , ਜੇ ਰੱਖੇ ਬਾਣੀ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ।
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਗਲ ਲਾਉਦਾ, ਦੁੱਖ ਉਸ ਦਾ ਮਿਟਾਉਦਾ ।
ਸੁੱਖ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆਉਦਾ , ਦੁੱਖ ਰੋਗ ਉਸ ਦਾ ਗਵਾਉਦਾ ।
ਬਾਣੀ ਹੈ ਫਰਮਾਉਂਦੀ, ਦੁਨੀਆ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਦੁੱਖ ਪਾਉਦੀ ।
ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਹੈ ਸਣਾਉਦੀ , ਬਾਣੀ ਬਿਨਾਂ ਸਾਂਤੀ ਨਾ ਆਉਦੀ ।
ਜੇ ਦੁੱਖ ਭੁੱਖ ਬਹੁਤ ਸਤਾਵੈ , ਸਿੱਖ ਗਲ ਵਿਚ ਪੱਲਾ ਪਾਵੈ ।
ਸਾਹਮਣੇ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਦੇ ਜਾਵੈ , ਝੋਲੀ ਸੁੱਖਾਂ ਦੀ ਭਰ ਲਿਆਵੈ ।
ਕਦੇ ਹੋਵੋ ਨਾ ਨਿਰਾਸ਼ , ਜੇ ਆਪਣੇ ਵੀ ਛੱਡ ਜਾਣ ਸਾਥ ।
ਹੱਥ ਜੋੜ ਕਰੋ ਅਰਦਾਸ , ਰੱਖੋ ਵਾਹਿਗੂਰ ਤੇ ਹੀ ਆਸ ।
ਵਾਹਿਗੂਰ ਜਦੋ ਸੁਣੀ ਅਰਦਾਸ, ਕੰਮ ਸਾਰੇ ਹੋਣਗੇ ਰਾਸ ।
ਜੋ ਛੱਡ ਕੇ ਗਏ ਸੀ ਤਹਾਨੂੰ , ਹੱਥ ਜੋੜ ਆਉਣਗੇ ਪਾਸ ।
ਕਦੇ ਦਿਲ ਨਾ ਢਾਹੋ , ਦੂਰ ਵਾਹਿਗੂਰ ਤੋ ਨਾ ਜਾਉ ।
ਸਦਾ ਗੁਰੂਘਰ ਆਉ , ਸਵਾਸ ਸਵਾਸ ਵਾਹਿਗੂਰ ਗਾਉ ।
ਸੱਚੀ ਸੁੱਚੀ ਕਿਰਤ ਕਮਾਉ , ਲੋੜਵੰੜ ਲਈ ਅਗੇ ਆਉ ।
ਦੁੱਖ ਗਰੀਬ ਦਾ ਵੰਡਾਉ , ਦਸਵੰਦ ਉਸ ਉਤੇ ਹੀ ਲਾਉ ।
ਵਾਹਿਗੂਰ ਉਤੇ ਰੱਖੋ ਆਸ , ਕਦੇ ਨਾ ਹੋਵੋਗੇ ਨਿਰਾਸ਼ ।
ਮੇਰਾ ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ ਤੁਧ ਹੀ ਪਾਸ , ਕਰਿਉ ਰੋਜ ਹੀ ਅਰਦਾਸ।
ਜੋਰਾਵਰ ਹੈ ਸੱਚ ਸਣਾਉਦਾ , ਜਦੋ ਆਖਰੀ ਸਮਾਂ ਹੈ ਆਉਦਾ ।
ਵਾਹਿਗੂਰ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਸਾਥ ਨਾ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ।
ਜੋਰਾਵਰ ਸਿੰਘ ਤਰਸਿੱਕਾ ।

ਇਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਮੁੰਦਰ ਮੰਥਨ ਵਿੱਚੋ ਆਇਆ ਹੈ , ਇਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਆਪ ਬਣਾਇਆ ਹੈ।
ਜੋ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚੋ ਆਇਆ ਹੈ ਦੇਵਤਿਆਂ ਉਹ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਨੀਵਿਆਂ ਤੋ ਲੁਕਾਇਆ ਹੈ ।
ਜੋ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਬਣਾਇਆ ਹੈ , ਹੋਕਾ ਦੇ ਕੇ ਉਚੇ ਨੀਵੇਂ ਸੱਭ ਨੂੰ ਛਕਾਇਆ ਹੈ।
ਸਮੁੰਦਰ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀ ਬੰਦਾ ਮੌਤ ਤੋ ਬਚ ਜਾਦਾ ਹੈ , ਗੁਰੂ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀ ਸਿੰਘ ਮੌਤ ਦੇ ਅੱਗੇ ਖੜ ਜਾਦਾ ਹੈ ।
ਸਮੁੰਦਰ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਲੈ ਔਰਤ ਛੱਲ ਜਾਦੀ ਹੈ , ਗੁਰੂ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਲੈ ਮਤ ਉੱਚੀ ਸੁੱਚੀ ਬਣ ਜਾਦੀ ਹੈ ।
ਸਮੁੰਦਰ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਖਾਰੇ ਪਾਣੀ ਤੋ ਪਾਇਆ ਹੈ , ਗੁਰੂ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ , ਪਾਣੀ ,ਖੰਡੇ ਤੋ ਆਇਆ ਹੈ ।
ਸਮੁੰਦਰ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਲੈਕੇ ਦੇਵਤੇ ਫਿਰਦੇ ਭਜਦੇ ਸੀ , ਗੁਰੂ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀ ਸਿੰਘ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਗਜਦੇ ਸੀ।
ਸਮੁੰਦਰ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਲੈਕੇ ਦੇਵਤੇ ਵਿੱਚ ਹੰਕਾਰ ਦੇ ਆਏ ਸੀ , ਗੁਰੂ ਵਾਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨੇ ਸਿੰਘਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਰ ਸਭ ਲਾਹੇ ਸੀ ।
ਸਮੁੰਦਰ ਵਾਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨੇ ਸਿਰਫ ਸਵਰਗਾ ਤਕ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਹੈ , ਗੁਰੂ ਵਾਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨੇ ਰੱਬ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਹੈ ।
ਸਮੁੰਦਰ ਵਾਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨੇ ਕੀ ਕਰ ਵਖਾਇਆ ਹੈ , ਗੁਰੂ ਵਾਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨੇ ਗਿਦੜਾ ਤੋ ਸ਼ੇਰ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ।
ਸਮੁੰਦਰ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਅੱਜ ਵੀ ਮਿਥਿਹਾਸ ਲਗਦਾ ਹੈ , ਗੁਰੂ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਹੁਤ ਖਾਸ ਲਗਦਾ ਹੈ ।
ਸਮੁੰਦਰ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੇਵਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲੈਗੇ ਸੀ , ਜੋਰਾਵਰ ਸਿੰਘ , ਗੁਰੂ ਜੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਆਪਣੇ ਖਾਲਸੇ ਨੂੰ ਦੇਗੇ ਸੀ ।
ਜੋਰਾਵਰ ਸਿੰਘ ਤਰਸਿੱਕਾ ।