ਗੱਲ ਸਾਡੇ ਕੱਲਿਆ ਰਹਿਣ ਦੀ ਨਈ
ਤੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕਹਿਣ ਦੀ ਏ
ਖੁਸ਼ੀ ਮੁੱਖ ਮੋੜ ਕੇ ਬਹਿਣ ਦੀ ਨਈਂ
ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਏ

ਕਹਿ ਨਾ ਸਕਿਆ ਉਸ ਕਮਲੀ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਮੈ
ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ__
ਤਸਵੀਰ ਓਹਦੀ ਨੂੰ ਲੁਕ ਲੁਕ ਕੇ ਨਿੱਤ ਸੀਨੇ
ਲਾਉਂਦਾ ਸੀ____

ਦਿਲ ਰੌਦਾ ਏ ਕੁਰਲਾਉਂਦਾ ਏ…
ਤੇਨੂੰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਪਾਉਂਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਏ….
ਇਹਨੂੰ ਕਿੰਝ ਕੱਢੀਏ ਸੀਨੇ ‘ਚੋ…
ਜਿਹੜਾ ਹਾਲੇ ਵੀ ਤੇਨੂੰ ਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਏ.

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਜਾਨ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏ ,
ਵਫ਼ਾ ਨਿਭਾਉਣ ਲਈ ਅਰਮਾਨ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏ ,
ਦੁਨਿਆ ਨੂੰ ਚਾਹੇ ਹੋਣ ਦੁਖ ਬਥੇਰੇ ,
ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਦੇ ਮੁਖੜੇ ਤੇ ਮੁਸਕਾਨ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏ !

ਤੈਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਥਰਥਰਾਹਕ ਐ ਹੂੰਦੀ।
ਕੁਰਬਾਨ ਤੇਰੇ ਮੁਖੜੇ ਤੇ ਜਿਸਤੇ ਸਦਾ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਐ ਹੁੰਦੀ।