Si AMBO ay nag-Saudi at naisipang takasan ang kalupitan ng kanyang mga Amo. Sa kagipitan, ipinasya niyang tawirin ang disyerto at humanap ng magandang kapalaran sa kalapit na bansa.
Sa kanyang konting ipon, bumili siya ng Camel at gamit sa paglalakbay at dahil di niya alam paluhurin ang Camel para sakyan, nagdala na rin siya ng hagdanan.
Ikatlong araw sa paglalakbay sinumpong si AMBO
ng matinding pangangailangan. Sawa na siyang magparaos sa pamamagitan ng kanyang kamay kaya ipinasya niyang pagparausan ang Camel (total nasa gitna siya ng disyerto at wala namang makakakita sa kanya).
Dahil mataas ang Camel, gumamit siya ng hagdan, ngunit sa tuwing tatangkain niyang ‘ipasok’ nakikiliti ang Camel at humamakbang kaya si AMBO ay nahuhulog. Ganoon ng ganoon hanggang sa magsawa si AMBO sa pagtatangka at ipinasya niyang magpatuloy sa paglalakbay. Ganoon pa man, hindi matanggal ang kanyang pagnanasa na makaraos sa kanyang pangangailangan.
Ika-limang araw sa paglalakbay ng makakakita siya ng napaka-ganda at napaka seksing Pinay na hinahabol ng mga Arabyano.
“Tulungan niyo po ako” ang sigaw ng Pinay, “gusto nila akong pagsamantalahan at patayin.”
Pinagtitirador ni AMBO ang mga humahabol at iniligtas ang kababayang Pinay. Ang Pinay nagpapasalamat.
“Salamat po at iniligtas ninyo ako, utang ko sa inyo ang aking buhay, at gagawin ko po ang kahit na ano bilang pasasalamat.”
“Talaga?”, ang tanong ni AMBO.
“Opo, kahit po ano gagawin ko para sa inyo”.
“Talaga, kahit na ano?”, paniguradong tanong ni AMBO na tumutulo na ang laway sa pagnanasa.
“Opo, kahit po ano”.
“Kung ganoon, PAKI HAWAKAN ANG CAMEL”