ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਰਵਾਇਆ ਸਾਨੂੰ ਮੌਤੇ ਮੇਰੀਏ….. ਜੇ ਤੂੰ ਸਾਥ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਸਭ ਨੂੰ ਰੁਵਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਅਸੀ..

ਕੱਚੇ ਚਾਹੇ ਪੱਕੇ ਆਖ਼ਰ ਖੁਰ ਜਾਣਾ, ਨੀਵੇਂ ਹੀ ਠੀਕ ਆ ਉੱਚਿਆਂ ਨੇ ਵੀ ਤੁਰ ਜਾਣਾ,

ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਨ ਨਾਲ਼ੋਂ ਚੰਗਾ ਹੈ,, ਆਪਣੇ ਆਪ ਚ ਖੁਸ ਰਹੋ।

ਜਦੋਂ ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਾਂ ਵਾਲੇ ਫਰਜ਼ ਨਿਭਾਉਣ ਲੱਗ ਪੈਣ ਉਦੋਂ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪੁੱਤਾਂ ਦੀ ਕਮੀ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ

ਹੱਥ ਘੁੱਟ ਕੇ ਕੀਤੇ ਖਰਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਣਾ ਿਦੰਦੇ ਨੇ ਚਾਦਰ ਨਾਲ਼ੋਂ ਵੱਧ ਪਸਾਰੇ ਪੈਰ ਮੰਗਣ ਲਾ ਿਦੰਦੇ ਨੇ……

ਸੁਰਮੇ ਵਿੱਚ ਲਿਪਟੀ ਤੱਕਣੀ “ਮਾਨਾਂ” ਸੀ ਚੋਰ ਬੜੀ…. ਸੱਜਣਾਂ ਦਾ ਸੁਲਫੀ ਹਾਸਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਲੋਰ ਬੜੀ .

ਯਾਰ ਤਾਂ ਬਥੇਰੇ ਸੀ, ਪਰ ਇਕ-ਇਕ ਕਰ ਛੱਡਗੇ… ਇਕ ਦੋ ਸੀ ਏਦਾ ਦੇ, ਜਦੋਂ ਵਿਛੜੇ ਜਾਨ ਹੀ ਕੱਢਗੇ…

ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਰਕੇ ਅਜੇ ਕੋਰੇ ਨੇ, ਦੁੱਖ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਨੇ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਪਲ ਥੋੜੇ ਨੇ