ਬੰਦਾ ਚਾਰ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ ਕਹਿੰਦੈ ਮੇਰੇ ਹਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ
ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਤਾਂ ਨਿਕਲ , ਓਏ ਤੈਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ
ਲੱਖ ਦੇ ਲਈਏ ਧਰਨੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੰਨੀ ਜੂੰ ਨਹੀਂ ਸਰਕਦੀ
ਇੱਕ ਵਾਰ ਲੈ ਲੀੲਾਂ ਵੋਟਾਂ ਮੁੜਕੇ ਸਿਆਣਦਾ ਕੌਣ ਐ
ਵੱਟ ਦਾ ਲਾ ਕੇ ਸਰ੍ਹਾਣਾ , ਚਾਦਰ ਫ਼ਿਕਰਾਂ ਦੀ ਤਾਣ ਲੈਂਦਾ
ਓਏ ਅੱਜ ਦੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਦਰਦੀ ਕਿਰਸਾਨ ਦਾ ਕੌਣ ਐ
ਕੋਈ ਲਾਲਚ-ਕੋਈ ਮਜਬੂਰੀ ਵੱਸ ਬੱਸ ਕੱਢੀ ਜਾ ਰਿਹੈ
ਸੱਜਣਾ ਏਥੇ ਚਾਂਈ-ਚਾਂਈ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਮਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ
ਉਹ ਅਣਘੜਤ ਪੱਥਰਾਂ ‘ਚੋ ਪੂਜਣ ਲਈ ਰੱਬ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ
ਜੌਹਰੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਏਥੇ ਕੋਲ੍ਹੇ ‘ਚੋਂ ਹੀਰਾ ਪਛਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ
ਊਧਮ ਸਿੰਘ ਜਿਹਾ ਸੰਕਲਪ ਦੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਚ ਜਾ ਕੇ ਬਣਦੈ
ਅੱਜ ਹੋਇਆ ਕੱਲ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹੁਣ ਐਨੀ ਠਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ
ਇਹਨਾਂ ਕੌਡੀ ਮੁੱਲ ਪਾਇਆ ਏ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਦਾ
ਕੀ ਪੈਂਦੈ ਫਰਕ ਮਗਰੋਂ ਮਰਿਆਂ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਛਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ
ਖੁੱਡਾਂ ਵਿੱਚ ਲੁਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹੁਣ ਲਲਕਾਰ ਕੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ
ਵਾਂਗਰ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨਲੂਏ ਦੇ ਹੁਣ ਸੀਨਾ ਤਾਣਦਾ ਕੌਣ ਐ
ਸੱਜਣਾ ਖੁਦ ਤੇ ਰੱਖ ਯਕੀਨ , ਕਿਸੇ ਦੇ ਆਸਰੇ ਨਾਲੋਂ
‘ਨਿਮਰ ਸਿਹਾਂ’ ਪੱਕਾ ਏਥੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਦਾ ਕੌਣ ਐ |