‘ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਮੁੱਲ ਪੁੱਤ ਦਾ ਅੱਜ ਤੱਕ ਲਾਹੁੰਦੀ ਜਿਹੜੀ ਸੁੱਖਣਾਂ ‘ !

ੲਿਸ਼ਕੇ ਦੇ ਰੰਗ ਬੜੇ ਨੇ ਸੱਜਣ ਤੋੜ ਕੇ ਦਿਲ ਕਰਦੇ ਤੰਗ ਬੜੇ ਨੇ

ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੀਆ ਤੇਰੇ ਤੋ ਚੰਗੀਆ ਨੇ ਨਾਲ ਬਹਿੰਦੀਆ ਉਠਦੀਆਂ ਸੋਂਦੀਆ ਨੇ

ਜਿਨ੍ਹਾ ਵਿਚ ਇੱਕਲੇ ਚੱਲਣ ਦੇ ਹੋਂਸਲੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਉਨ੍ਹਾ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਵੱਡੇ ਕਾਫ਼ਿਲੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।

ਸੂਲਾ ਤੇ ਨਾਚ ਨਚਾਉਦੀ ਏ . ਇਸ਼ਕ, ਗਰੀਬੀ ਤੇ ਮਜਬੂਰੀ

ਫੁਕਰੇ ਨਾ ਜਾਣੀ ਅਜਮਾਕੇ ਤਾਂ ਦੇਖੀ . ਵੈਲੀ ਅਾਪਣੇ ਨੂੰ ਕਹਿਦੀ ਮੱਥਾ ਲਾਕੇ ਤਾਂ ਦੇਖੇ

ਮੌਤ ਆ ਜਾਣੀ ਸਾਧਾਰਨ ਗੱਲ ਹੈ ਮੱਤ ਆ ਜਾਣੀ ਦੁਰਲਭ ਗੱਲ ਹੈ

– ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਪਿਆਰ ਿਕਹਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ….ਪਰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਸੁਣਨਾ ਤੂੰ ਜੰਮਦੀ ਮਰ ਜਾਂਦੀ ਇਹਨੂੰ ਿਪਆਰ ਨਹੀਂ Continue Reading..