ਕਮਲਿਆ ਜਾਨ ਆ ਤੂੰ ਮੇਰੀ, ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਕਿੰਨਾ ਕਰਦੀ ਆ,
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਹੀ ਗਾਲਾ ਕੱਢਦੀ ਅਾ,
ਕਦੇ ਕਦੇ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਤੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਬੁਲਾਵਾ,
ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਤੇਰਾ ਚੇਤਾ ਅਾਵੇ ਸਾਰਾ ਗੁੱਸਾ ਭੁੱਲ ਜਾਵਾ
ਜੇ ਤੂੰ ਜਾਨ ਦੇ ਕੇ ਵੀ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਵੀ ੳੁੱਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੋਲੀ ਮੈਂ ਲਾਵਾ
Related Posts
ਤੈਨੂੰ ਤੱਤੀਆਂ ਨਾ ਲਗਣ ਹਵਾਵਾਂ ਤੂੰ ਖਿੜ ਖਿੜ ਰਹਿ ਹੱਸਦੀ… . ਰੱਬ ਵਰਗਾ ਆਸਰਾ ਤੇਰਾ…………..? . . . . ਸਰਦਾਰਨੀਏ
Continue Reading..
ਉਹ ਰੱਬ
ਜਾਣਦਾ ਏ ਵੱਖ ਹੋਣ ਦਾ. ਖੁਆਬ ਵੀ ਮੈਂ ਖੁਆਬ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਨਹੀਂ… ਖਾਵਾਂ ਮੈਂ ਕਸਮ ਤੇਰੀ ਸੋਹਣਿਆ… ਤੇਰੇ Continue Reading..