ਫੁੱਲ ਮੁਰਜੇ ਕਦੇ ਵਾਪਸ ਖਿਡ ਦੇ ਨੀ। ਚਲੇ ਗਏ ਸਜਣ ਵਾਪਸ ਮੂਡ ਦੇ ਨੀ। darling

ਕੋਈ ਨੀ ਆਪਣਾ ਬਣਦਾ ਲੱਖ ਵਟਾ ਲਓ ਪੱਗਾਂ ਨੂੰ .

ਏਥੇ ਮੇਰੀ ਲਾਸ਼ ਤਕ ਨੀਲਾਮ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਲੱਥਿਆ ਕਰਜ਼ਾ ਨਾ ਫਿਰ ਵੀ ਯਾਰ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ

ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਫੱਟੀ ਪੋਚਣ ਨੂੰ ਕਾਹਲੇ ਨੇਂ ਦੁਨੀਆ ਵਾਲੇ, ਆਪਣੀ ਫੱਟੀ ਤੇ ਕੀ ਲਿਖਿਆ, ਕਦੇ ਗੌਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ

ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਟੂਣੇਆ ਤੋਂ ਨਾਰੀਅਲ ਚੱਕ ਚੱਕ ਖਾਂਦੇ ਸੀ… ਬਚਪਨ ਦੀ ਉਹ ਦਿਵਾਲੀ ਯਾਦ ਆ ਗਈ…

ਲੈ ਕੇ ਜੁੱਤੀ ਥੱਲੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਬੋਝ ਨੂੰ,,, yAaR ਲੁੱਟਦੇ ਨੇ ਮੋਜਾ ਦਿਲ ਖੋਲ ਕੇ,,

ਇੱਜ਼ਤ ਰੁੱਲਦੀ ਤੇ ਕਿਸਮਤ ਖੁੱਲਦੀ ਦਾ ਪਤਾ ਨੀਂ ਲੱਗਦਾ… ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਪਲ ‘ਚ “ਰੁੱਲ” ਤੇ ਇੱਕ ਪਲ ‘ਚ “ਖੁੱਲ” ਜਾਂਦੀਆਂ

ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦੇਵਾਂਗੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇਰੇ ਨਾਮ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਫੇਰ ਦੱਸਾਂ ਗੇ ਪਿਆਰ ਐਂਵੇ ਵੀ ਹੁੰਦਾ